DAB vs DAB +

DAB vs DAB +

DAB staat voor Digital Audio Broadcast, een technologie die in 1980 ontwikkeld werd als een oplossing voor de uitgeputte bandbreedte in FM en AM frequentiebereiken. AM en FM, die analoge uitzendingsmethodes zijn, wordt vervangen door de digitale omroepmethode DAB en zijn nieuwere standaard die in 2006 is vrijgegeven. Landen over de hele wereld maken gebruik van DAB-omroepsystemen; meer prominent, in Europa.

Meer over DAB

DAB werkt aan het combineren van twee digitale technologieën. MUSICAM, dat een compressiesysteem is, vermindert de grote hoeveelheid digitale informatie die moet worden verzonden, en COFDM (gecodeerde orthogonale frequentieafdeling multiplex) maakt de transmissie robuust en kan betrouwbare signalen ontvangen.

De compressiemethode berust op het verwijderen van onhoorbare geluiden en frequenties aan het menselijk oor. Achtergrondgeluiden die door primaire geluiden worden overwonnen, worden bijvoorbeeld niet in acht genomen bij het compressieproces, waardoor de effectieve transmissiegegevens veel lager worden. In de COFDM-methode wordt het signaal verdeeld over 1, 536 verschillende dragerfrequenties, en ook over de tijd. Dit proces stelt de ontvanger in staat het oorspronkelijke signaal te reconstrueren, alhoewel sommige frequenties worden verstoord. Daarom kan theoretisch DAB worden gebruikt in omgevingen die gevoelig zijn voor storingen die leiden tot slechte ontvangstomstandigheden.

De interferentie-effecten waargenomen in de FM-technologie, door de meerdere signalen die door de signalen worden genomen, worden vermeden door de DAB. Als gevolg daarvan kan een veel groter gebied met een enkele frequentie worden bedekt, in plaats van de geografische gebieden met verschillende frequenties te bedekken om verstoringen te voorkomen.

Een DAB-multiplex maakt gebruik van 2, 300, 000 'bits' voor transmissie. Ongeveer de helft van het volume wordt gebruikt voor audio- en data-diensten, terwijl er een volume is voor het beveiligingssysteem voor transmissiefouten. Elk multiplex kan een mix van mono- en stereo-uitzendingen, en datadiensten dragen, en het aantal van elk hangt af van de vereiste kwaliteit. Diensten kunnen door de hele dag worden gewijzigd volgens programma's.

Voordelen van DAB over andere overdrachtsmethoden zijn de verbetering van de ontvangstkwaliteit en de geluidskwaliteit, de variabele bandbreedten en de lage transmissiekosten. Voor gebruikers kunnen extra functies zoals het dynamische label segment (radiotekst) worden verstrekt. Met DAB kunnen meer kanalen doorgegeven worden door de verminderde kruispunten en interferenties, waardoor minder bandbreedte wordt hergebruikt en frequenties worden toegewezen. Sommige DAB-apparaten ondersteunen ook internetradiodiensten.

Ondanks de voordelen heeft DAB een aantal moeilijkheden voor de ontvangers, door een lage kwaliteit foutcorrectie die in de transmissie wordt gebruikt. Broadcasters minimaliseren de bandbreedte van een kanaal om het aantal kanalen in het frequentie-ensemble te verhogen, waardoor aanzienlijk kwaliteitsverlies wordt veroorzaakt.

Meer over DAB +

In 2006 introduceerde DBM de autoriteit die de DAB-normen regelt, nieuwe normen voor de DAB-transmissies. Nieuwere audio CODEC en sterkere foutcorrectie codering werden aangenomen.

DAB-apparaten zijn niet compatibel voorwaarts; dat wil zeggen dat een DAB-apparaat geen DAB + signalen kan ontvangen. Er moet een firmware-upgrade worden toegevoegd om het apparaat in staat te stellen DAB + -signalen te ontvangen.

DAB vs DAB +

• DAB + is de geüpgraded standaard van de DAB.

• DAB maakt gebruik van MPEG-1 Audio Layer 2 audio CODEC, terwijl DAB + de HE-AAC v2 audio CODEC (ook wel bekend als eAAC +) en MPEG Surround audioformaat gebruikt.

• DAB gebruikt puncture convolutionele codering voor zijn ECC, terwijl DAB + Reed-Solomon codering gebruikt, wat een sterkere foutcorrectie codering is.

• DAB + heeft dan ook

- Beter geluidskwaliteit

- Beter ontvangst

• DAB-transmissies zijn niet compatibel met nieuwe DAB + -apparaten.