Verschil tussen kolonialisme en neocolonialisme | Colonialisme vs Neocolonialisme
Kolonialisme vs Neocolonialisme
Omdat beide termen het woord kolonialisme dragen, kan men denken dat ze dezelfde betekenis hebben, maar er is een duidelijk verschil tussen kolonialisme en neocolonialisme. Dus, wat is dat verschil tussen kolonialisme en neocolonialisme? Hier zullen we het verschil tussen deze twee termen, kolonialisme en neocolonialisme in detail bekijken. De koloniale periode begon ergens in de 1450's en het gaat tot 1970's. In deze periode begonnen de sterkere naties de zwakkere landen over te nemen. De landen zoals Spanje, Groot-Brittannië, Frankrijk en Portugal hebben hun kolonies in Azië, Afrika en sommige andere regio's gevestigd. Deze sterkere landen exploiteren de natuurlijke en menselijke hulpbronnen in de onderworpen landen. Na meerdere jaren van pogingen werden de gedomineerde landen onafhankelijk en werden vrije naties. Dan komt het Neocolonialisme. Dit is een postkoloniale ervaring waar ontwikkelde en sterkere landen betrokken zijn bij de economische, sociale en culturele aspecten in vroegere gekoloniseerde en onderontwikkelde landen.
Wat is Colonialisme?Zoals hierboven vermeld, waren de meeste Aziatische en Afrikaanse regio's in het koloniale tijdperk gedomineerd en de sterkere landen hadden de enige controle over deze onderworpen landen. Onder kolonialisme verwerven een sterker volk macht en gezag over een zwakkere natie en de heerschappijen breiden zich uit en vestigen hun commando in het gehele gedomineerde gebied. Zo wordt het een kolonie van het koloniale land. Het koloniale land gebruikt de natuurlijke en menselijke hulpbronnen van de kolonie ten behoeve van hun eigen land. Het is meestal een exploitatieproces en er is altijd een ongelijkmatige relatie tussen het koloniale land en de kolonie in termen van winstverdeling. Het heerschappijland heeft geen gebruik gemaakt van de winst die is verkregen uit de kolonie middelen voor de ontwikkeling van de kolonie. In plaats daarvan namen ze de winst naar hun eigen land om hun kracht en kracht te verrijken.
Neocolonialisme verscheen in het postkoloniale tijdperk. Dit staat ook bekend als het gebruik van economische of politieke druk door krachtige landen om andere landen te beheersen of te beïnvloeden. Hier exploiteerden de vroegere koloniale landen de vroegere kolonies verder met behulp van hun economische en politieke macht. Zoals hierboven vermeld, in de koloniale tijd, de overheersende heersers niet de gedomineerde partij ontwikkelden. Aldus, zelfs na de onafhankelijkheid, moesten de vroegere kolonies op de sterkere landen afhangen van hun behoeften. De meeste sociaal-wetenschappers geloofden dat de kolonies zich onafhankelijk zullen ontwikkelen, in termen van economische en politieke krachten. Dat gebeurde echter niet. De reden was duidelijk. Bijvoorbeeld, de meeste kolonies waren landbouwers, wier hoofduitvoer landbouwproducten waren. De sterkere landen betalen minder bedragen voor deze invoer en op hun beurt exporteerden ze duurzame elektronische apparatuur. De kolonies hadden niet genoeg kapitaal en middelen om deze dingen in hun eigen landen te produceren en waren derhalve niet in staat hun economie te industrialiseren. Vandaar, ze werden meer afhankelijk en dit heet het proces van "Neocolonialisme. "
Wat is het verschil tussen kolonialisme en neocolonialisme?
Onder kolonialisme verwerven één sterkere natie macht en gezag over een zwakkere natie en de heerschappijen breiden zich uit en vestigen hun commando in het gehele gedomineerde gebied.
- Neocolonialisme is ontwikkeld en sterkere landen betrekken in de economische, sociale en culturele aspecten in vroegere gekoloniseerde en onderontwikkelde landen.
- Wanneer we beide termen analyseren, zien we enkele overeenkomsten en verschillen. In beide gevallen bestaat er een ongelijkmatige relatie tussen beide partijen. Altijd wordt één land een heerschappij, terwijl het andere land de overheersende partij wordt. Colonialisme is een directe controle over een onderworpen volk, terwijl neocolonialisme een indirecte betrokkenheid is. We kunnen het kolonialisme niet meer zien, maar veel naties in de wereld ervaren nu het neocolonialisme.