Verschil tussen de Koude Oorlog en War on Terror Verschil tussen

In de loop van de geschiedenis hebben de Verenigde Staten verschillende oorlogen geleid, begonnen, gesteund en gesteund. De Koude Oorlog en de War on Terror zijn twee van de meest recente en opvallende voorbeelden van de neiging van de VS om actie te ondernemen om de opmars van ideologieën of overtuigingen die gevaarlijk worden geacht voor de hele wereld, te stoppen.

Uit angst voor een ongecontroleerde verspreiding van de communistische idealen, voerden de VS een Koude Oorlog tegen de Sovjet-Unie uit, terwijl ze vreesden voor de gevaarlijke groei van terroristische groeperingen en aanvallen, de voormalige Amerikaanse president George W. Bush. de zogenaamde War on Terror.

De twee oorlogen hebben weinig aspecten gemeen:

• ze zagen allebei de betrokkenheid van de Verenigde Staten;
• Ze waren beide begonnen op grond van tegenstrijdige ideologieën;
• Ze bleken allebei langer en dodelijker dan verwacht;
• In beide gevallen was het doel om de superioriteit van het Amerikaanse model te bewijzen en om de leidende rol van de Verenigde Staten op wereldschaal te bevestigen; en
• In beide gevallen hadden de acties van de Verenigde Staten een onevenredig groot effect op de beoogde landen (in het geval van de Koude Oorlog verwijzen we naar Korea en Vietnam).

De Koude Oorlog en de War on Terror verschillen echter op substantiële niveaus, zoals:

• Betrokken actoren;
• Historische periode;
• Oorzaken van de oorlog; en
• Resultaat van de oorlog.

Koude oorlog

In de chaotische nasleep van de Tweede Wereldoorlog was de grootste zorg van de Verenigde Staten langzaam maar meedogenloos verspreid vanuit het Oosten. De Sovjet-Unie, die tijdens de oorlog naast de US had gestreden, vormde een ernstige bedreiging voor de Amerikaanse suprematie op wereldschaal. Bovendien waren de Verenigde Staten, behalve bang voor de Sovjet expansionistische neigingen, gealarmeerd door de macht en de aantrekkingskracht van de communistische ideologie die sinuously in westerse landen infiltreerde.

Daarom, opperde voormalig Amerikaanse president Henry Truman het bekende "inperkingsbeleid" gericht op het beschermen en ondersteunen van "vrije mensen" tegen de sluipende opmars van de onderdrukkende macht. Het is moeilijk te zeggen welke "onderdrukkende kracht" Truman het meest vreesde: terwijl een overwinning tegen de opkomende Sovjetunie een moeilijk maar haalbaar doel was, leek het verslaan van een ideologie een veel moeilijkere taak.

Normaal gesproken geloven we dat de Koude Oorlog geen slachtoffers en vernietiging heeft veroorzaakt. In feite verwijst de term 'Koude oorlog' zelf naar de oplopende spanningen tussen de twee superkrachten. Zulke spanningen escaleren echter nooit volledig tot een direct conflict - wat schadelijk kon zijn voor de hele wereld.

De discrepanties tussen de Verenigde Staten en de Sovjetunie leken beperkt te zijn tot twee belangrijke arena's:

• Het gebied van nucleaire bewapening; en
• De ruimte

Wat de nucleaire race betreft, investeerden zowel Amerikanen als Sovjets - flagrant voorbijgaand aan de schadelijke impact van atoomwapens op mensenlevens en op het milieu - in de ontwikkeling van massavernietigingswapens.Gelukkig bleef de nucleaire race beperkt tot een ontwikkelings- en testfase en werd er nooit een nucleaire arm gebruikt na het einde van de Tweede Wereldoorlog. Toch hebben de oprichting van de Amerikaanse "Superbomb" en de constante antwoorden van de Sovjet-counterpart angst en onzekerheid over de hele wereld verspreid.

Amerikanen en Sovjets strijden ook om het primaat in de ruimte. De VS reageerden op de lancering van de Sovjet R-7 intercontinentale ballistische raket Spoetnik met de oprichting van de National Aeronautics and Space Administration (NASA), en won zeker de ruimtewedloop in 1969 toen Neil Armstrong de eerste man was die voet op de maan zette.

Het is echter niet helemaal correct dat de Koude Oorlog geen slachtoffers heeft veroorzaakt en dat dit alleen op politiek en psychologisch niveau is gevochten. In feite ondersteunden de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie, hoewel ze nooit rechtstreeks militair tegenover elkaar stonden, tegenstanders in verschillende internationale conflicten, zoals:

• de Koreaanse oorlog; en
• De oorlog in Vietnam.

Tijdens de Koreaanse oorlog steunde de Sovjetunie het communistische noorden tijdens de invasie van het Pro-Westelijke Zuiden die de Amerikaanse steun genoot. Tijdens de oorlog in Vietnam investeerden de Verenigde Staten miljarden dollars en offerden duizenden bekwame soldaten (15. 000 Amerikaanse soldaten kwamen om het leven en 3 miljoen mensen werden gedood tijdens de oorlog) om het nationalistische zuiden te helpen tegen het communistische noorden onder leiding van Ho Chi Min.

De twee conflicten waren extreem dodelijk en duur, en hun impact kan niet worden genegeerd wanneer we de slachtoffers en de tegenstellingen van de Koude Oorlog evalueren.

De spanningen die de hele wereld jarenlang in toom hadden gehouden, begonnen te verslappen toen de Amerikaanse president Richard Nixon diplomatieke inspanningen leverde en een beleid van "ontspanning" richting de Sovjet-Unie propageerde. De Koude Oorlog eindigde uiteindelijk toen de Sovjet-Unie in 1991 instortte.

The War on Terror

De term 'War on Terror' verwijst naar de campagne die werd geïnitieerd door de voormalige Amerikaanse president George W. Bush in reactie op de Al-Qaida 9/11 terroristische aanslagen. In de nasleep van de tragedie van 11 september 2001 verklaarde president Bush de oorlog aan al-Qaida en alle terroristische groeperingen: "Onze oorlog tegen terreur begint met Al-Qaida," zei hij, "maar daar houdt het niet op. Het zal niet eindigen totdat elke terroristische groep van globaal bereik is gevonden, gestopt en verslagen. "

Inderdaad, de angst en de woede veroorzaakt door de aanslagen veroorzaakten een golf van politieke en economische reacties van alle landen, en voedden gevaarlijke anti-islamistische gevoelens bij veel burgers van de westerse wereld. De populariteit van president Bush steeg sterk nadat hij beloofde de terroristische dreiging van de aardbodem te vernietigen en uit te roeien. Echter, na slechts enkele maanden begonnen velen de effectiviteit van de Amerikaanse strategie in vraag te stellen.

Net zoals de Vietnamoorlog - uitgevoerd in het kader van de Koude Oorlog - bleek de War on Terror langer en dodelijker dan verwacht. The U.S. -led War on Terror bevat:

• The War in Iraq;
• De oorlog in Afghanistan;
• Een toevoeging van 2 biljoen dollar bovenop de 19 biljoen dollar Amerikaanse schuld;
• Talloze burgerslachtoffers;
• vernietiging van politieke, sociale en economische infrastructuur van verschillende landen in het Midden-Oosten (voornamelijk Irak en Afghanistan);
• Ernstige schendingen van internationaal recht, internationaal humanitair recht en internationale mensenrechtenwetgeving; en
• Ernstige schade aan de reputatie van de U. S. over de hele wereld.

De door president Bush gepropageerde War on Terror werd op een onachtzame en oppervlakkige manier uitgevoerd en de gevolgen zijn dramatisch:

• Het politieke vacuüm dat werd opgeroepen door de verwoesting van politieke en economische instellingen in het Midden-Oosten heeft de weg geëffend voor de opkomst van ISIS - de gevaarlijkste en meest brutale terreurgroep die de wereld ooit heeft gekend;
• De "bevrijdingscampagnes" die werden gevoerd om de controle over territoria onder terroristische heerschappij terug te krijgen, hebben de burgerbevolking in die gebieden overdreven getroffen; en
• De enorme kosten hebben ernstige terugslag gehad op de Amerikaanse economie.

Verder is er groot bewijs dat de Amerikaanse strijdkrachten illegale en onmenselijke methoden van detentie hebben toegepast, en dat de "verbeterde verhoortechnieken" - goedgekeurd door de voormalige minister van Defensie Rumsfeld en gebruikt tegen vermeende terroristen - duidelijk in strijd zijn met internationale normen die het gebruik van foltering en mishandeling verbieden.

De voormalige Amerikaanse president Obama heeft de Nobelprijs voor de vrede gekregen omdat hij de term 'War on Terror' heeft geschrapt en de Amerikaanse troepen uit Irak heeft teruggetrokken; de oorlog tegen terroristische groeperingen is echter nooit gestopt en president-elect Donald Trump lijkt vastbesloten om de militaire en defensie-uitgaven te verhogen om ISIS te verslaan.

Samenvatting

Zowel de Koude Oorlog als de War on Terror hebben (en zien nog steeds) een grote betrokkenheid van de Verenigde Staten en beide gericht op het uitroeien van een ideologie die als gevaarlijk of bedreigend wordt beschouwd voor de westerse orde.

Ondanks de weinige gemeenschappelijke kenmerken, zijn de verschillen tussen de twee conflicten duidelijk:

• De Koude Oorlog werd gevoerd tegen het communisme (en dus tegen de Sovjet-Unie, de toenmalige grote communistische macht), terwijl de War on Terror-doelen bij het uitroeien van terrorisme;
• De Koude Oorlog zag nooit een directe confrontatie tussen de twee supermachten (zelfs als de twee gesteunde tegenkrachten in Korea en Vietnam) terwijl de War on Terror een open en directe confrontatie inhoudt tussen de Amerikaanse troepen en alle terroristische groeperingen; en
• De Koude Oorlog begon langzaam in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog en eindigde met de ineenstorting van de Sovjet-Unie, terwijl de War on Terror werd verklaard na de aanslagen van 9/11 en nog steeds aan de gang is (zelfs al-Qaida is niet langer het hoofddoel).

De twee conflicten hebben ernstige tegenvallers gehad voor de Amerikaanse (en mondiale) politieke en economische stabiliteit, hebben een groot aantal vermijdbare slachtoffers veroorzaakt en waren buitengewoon duur.De Koude Oorlog werd uiteindelijk ten einde gebracht dankzij vreedzame diplomatieke inspanningen, niet alleen is de War on Terror nog lang niet voorbij, maar het heeft ook bijgedragen aan het ontstaan ​​van een nog gevaarlijkere terroristische dreiging en vreedzame of diplomatieke nederzettingen blijven buiten bereik van de foto.