Verschil tussen de Koude Oorlog en de Burgeroorlog Verschil tussen

De periode van 1945 tot 1991 was een aanhoudende staat van politieke en economische conflicten tussen de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten van Amerika. Beiden hebben tijdens deze periode nooit directe confrontaties durven drijven, maar ze streden indirect via andere wegen tegen elkaar. Elk van hen vond de ander een bedreiging en accepteerde daarom relevante strategieën om de eigen positie te waarborgen. Deze mondiale confrontatie van de twee superkrachten wordt in zijn essay Cold War genoemd, een term die is bedacht door George Orwell: "You and the Atomic Bomb". De Koude Oorlog begon op het hoogtepunt van de Tweede Wereldoorlog en markeerde het einde op de ineenstorting van de Sovjet-Unie op 25 december 1991. Maar Burgeroorlogen zijn iets anders. Het is over de hele wereld gevochten op gelijke voet met de menselijke geschiedenis. De meeste naties, klein of groot, zijn in de greep geweest van een burgeroorlog, tijdens de evolutie van de beschaving tot op de dag van vandaag. De term "burgeroorlog" heeft zijn wortels in de Latijnse uitdrukking "bellum civile", wat de "oorlog van de burgers" betekent, en het dateert uit de Romeinse burgeroorlogen die plaatsvonden in de 1e eeuw voor Christus.

COLD WAR

Na de oorlog ontstond vijandigheid tussen de US en de Sovjet-Unie. Ze zijn de supernaties geworden met specifieke ideologieën en eigen interesses. De Amerikaanse leiders overtuigden zichzelf ervan dat de Sovjets de wereld probeerden te domineren, en de Sovjetleiders hadden hetzelfde gevoel over de Amerikanen. Hoewel er tussen 1945 en 1991 geen waarneembaar teken van conflicten tussen hen was, was de oorlog zichtbaar als wapenwedloop met kernwapens, militaire allianties, economische oorlogvoering, proxyoorlogen, propaganda en spionage, militaire coalities, strategische inzet van troepen, sanctie van aids voor de geallieerden, ruimtewedloop enz … De Koude Oorlog heeft geleid tot verschillende directe confrontaties, zoals in het geval van de Cubaanse rakettencrisis van 1962, de Berlijnse blokkade en de Berlijnse muur. De burgeroorlogen ingegeven door de Koude Oorlog veroorzaakten bloedvergieten in de Griekse Burgeroorlog, de Koreaanse oorlog, de oorlog in Vietnam, de oorlog in Afghanistan en de conflicten in Angola, El Salvador en Nicaragua.

Het was gevreesd tijdens het hoogtepunt van de Koude Oorlog, toen de situaties oncontroleerbaar escaleerden, dat er een nakende nucleaire holocaust zou zijn, om miljoenen doden te eisen. Maar beide landen beperkten zich en verhinderden problemen van kwaad tot erger. De nasleep van de koude oorlog was dat de Verenigde Staten de enige supermacht bleven, ten koste van miljoenen die werden opgeofferd in de proxyoorlogen. Het veranderde ook de grenzen van sommige staten en liet een erfenis achter en werd een focus op populaire cultuur, vooral in de films en literatuur.De Koude Oorlog heeft een wereldwijd netwerk van materialen en ideologische steun geïnitieerd voor het bestendigen van meer burgeroorlogen, in economisch fragiele ex-koloniale staten die niet zijn afgestemd op het Warschaupact en de NAVO. Het einde van de Koude Oorlog werd gekenmerkt door de sloop van de Berlijnse Muur, de barrière die Berlijn bijna 3 decennia van elkaar scheidde.

BURGEROORLOG

Een burgeroorlog houdt verband met een geïntensiveerd conflict dat vaak op grote schaal wordt georganiseerd waarbij de strijdkrachten zijn betrokken, met als gevolg een groot aantal slachtoffers en volledige verwoesting van aanzienlijke middelen. Hoewel de inleiding van deze oorlogen om verschillende redenen kan gebeuren, wordt de hoofdoorzaak toegeschreven aan de overheid en haar machines. Veel van de burgeroorlogen werden uitgevochten om de bestaande regeringen omver te werpen en nieuwe regeringen aan de macht te brengen, zoals in het geval van burgeroorlogen in Latijns-Amerika in het midden van de 20e eeuw. Ook vonden er burgeroorlogen plaats om vrijheid te verkrijgen van de controlerende overheid, zoals de burgeroorlogen in Sri Lanka, Ierland en de Verenigde Staten.

Tijdens de Koude Oorlog was te zien dat de duur van burgeroorlogen drastisch was toegenomen. Voorbeelden die deze bevinding onderstrepen waren de burgeroorlogen in Libanon, Guatemala en El Salvador. Veel burgeroorlogen werden uitgevochten tussen legers met ongelijkheden in financiering en vaardigheden in oorlogsvoering, resulterend in de goedkeuring van guerrilla-oorlogsvoering. Guerilla-tactieken werden gebruikt in de burgeroorlogen die uitbraken in Latijns-Amerika en het Midden-Oosten. De uitkomsten van een burgeroorlog hangen voornamelijk af van de motivatie van de gevechtsegmenten en de houding en onderdrukkingsvermogen van de overheidsmacht. Meestal worden deze oorlogen meedogenloos onderdrukt of mogen ze in de verhandeling terechtkomen. Soms kan het culmineren in de volledige omverwerping van de regering door de benadeelde en militante factie. Sommige naties bewaren de burgeroorlogen in hun geschiedenis zoals in het geval van de Amerikaanse Burgeroorlog. Andere landen nemen dergelijke initiatieven niet om hun slagvelden te behouden. Naties zoals Egypte en Cuba vieren de dagen die de overwinningen herdenken in hun burgeroorlogen.