Verschil tussen codering en noncoding DNA | Coderen tegen niet-coderende DNA

Belangrijkste verschillen - codering tegen niet-coderend DNA

Een genoom van een organisme wordt gedefinieerd als de volledige set DNA inclusief alle van zijn genen. Het genoom wordt weergegeven door de hele reeks chromosomen die aanwezig zijn in de kern van een cel. DNA omvat specifieke nucleotidesequenties die verschillende structurele en functionele eigenschappen hebben. Sommige van de DNA sequenties bevatten genetische informatie voor het synthetiseren van eiwitten, terwijl sommige andere functies hebben, zoals regelgeving, promotie, enz. Het coderen van DNA en niet-coderend DNA zijn twee componenten van het DNA van een organisme. De DNA sequenties die coderen voor eiwitten staan ​​bekend als coderend DNA. De sequenties die niet voor eiwitten coderen zijn bekend als niet-coderend DNA. Dit is het belangrijkste verschil tussen codering en noncoding DNA. In het menselijk genoom is slechts ongeveer 1,5% DNA coderend en de rest van de 98% wordt voorgesteld door het niet-coderende DNA.

INHOUD

1. Overzicht en sleutelverschil

2. Wat is coderend DNA

3. Wat is noncoding DNA

4. Bijzijdse vergelijking - codering tegen niet-coderend DNA in tabelvorm

5. Samenvatting

Wat is coderend DNA?

De DNA sequenties in het genoom dat transcribeert en vertaalt in eiwitten staan ​​bekend als coderend DNA. Coderende sequenties worden gevonden binnen het coderende gebied van de genen. Het coderende gebied is samengesteld uit sequenties die bekend staan ​​als exonen. Exonen zijn delen van genen die de genetische code hebben voor de productie van specifieke eiwitten. Exons worden gesplitst binnen de niet-coderende sequenties die bekend staan ​​als introns in de genen. Bij mensen vertegenwoordigt het coderende DNA een klein percentage. Slechts ongeveer 1, 5% van de gehele genoom lengte komt overeen met coderend DNA dat vertaalt in eiwitten. Dit coderende DNA heeft meer dan 27000 genen en produceert alle eiwitten die essentieel zijn voor cellulaire processen.

Proteinen die coderen voor sequenties van de genen worden eerst in mRNA-sequenties getranscribeerd. Vervolgens worden deze mRNA-sequenties vertaald in aminozuursequenties die in polypeptideketens veranderen. Elke drie nucleotide die in de exon-sequentie is ingesteld, wordt genoemd als een codon. Één codon heeft genetische informatie voor een aminozuur. Codon sequentie geeft een aminozuursequentie. Aminozuursequentie maakt collectief het eiwit dat door de sequentie wordt gecodeerd.

Coderende sequenties beginnen gewoonlijk met een startcodon ATG en eindigen met een stopcodon TAA TAA.

Figuur 01: Coderend DNA

Wat is niet-coderend DNA?

De DNA sequenties van het genoom dat niet coderen voor eiwitten staan ​​bekend als niet-coderend DNA.Ze zijn componenten van het DNA van een organisme. Het grootste deel van het genoom van een organisme bestaat uit niet-coderend DNA. Het staat voor meer dan 98% lengte van het genoom. De totale hoeveelheid genomisch DNA varieert tussen de organismen. De verhoudingen van coderend en niet-coderend DNA variëren ook tussen organismen. De hoeveelheid niet-coderend DNA verschilt ook sterk tussen soorten. Bij elke soort is echter slechts een klein percentage verantwoordelijk voor het coderen van DNA; de rest is niet-coderend DNA. Dit is het tegenovergestelde in prokaryoten. In prokaryotisch genoom is coderend DNA het meerderheid van DNA, terwijl slechts 20% verantwoordelijk is voor niet-coderend DNA.

Verschillende soorten niet-coderend DNA kunnen worden geïdentificeerd in het genoom van het organisme. Zij zijn introns, herhalend DNA, regulerend DNA, enz. Repetitief DNA is verschillende soorten zoals telomeren, tandem herhalingen en interversante herhalingen. Introns zijn niet-coderend DNA dat in de genen voorkomt. Zij zijn segmenten van DNA die niet voor eiwitten coderen. Sommige van het niet-coderende DNA transcriberen in functioneel niet-coderend RNA, zoals transfer RNA, ribosomaal RNA en regulerend RNA. Sommige niet-coderende DNA functioneren als transcriptie- en translatie-regulering van coderende sequenties. Het onderzoek in de genetica laat zien dat sommige noncoding DNA betrokken zijn bij epigenetische activiteit en complex netwerk van genetische interacties.

Figuur 02: Niet-coderend DNA in het menselijk genoom

Wat is het verschil tussen codering en niet-coderend DNA?

- diff Artikel Midden voor Tabel ->

Coderen vs Noncoding DNA
Coderend DNA zijn de DNA sequenties die voor eiwitten coderen.	Niet-coderend DNA zijn de sequenties die niet voor eiwitten coderen.
Soorten
Exons zijn types van coderend DNA.	Er zijn verschillende soorten niet-coderend DNA, zoals introns, repetitief DNA en regulerend DNA.
Percentage in menselijk genoom
Coderend DNA staat voor ongeveer 1,5% lengte van het menselijk genoom.	Niet-coderend DNA staat voor meer dan 98% lengte van het menselijk genoom.
Functie
Coderend DNA transcribeert en vertaalt zich in eiwitten.	Niet-coderend DNA heeft verschillende functies zoals regulatie, epigenetische activiteit, enz.

Samenvatting - Coderen tegen niet-coderend DNA

Coderend en niet-coderend DNA zijn twee componenten van het genoom van organismen. Beide DNA sequenties bestaan ​​uit nucleotidesequenties. Coderend DNA zijn de DNA sequenties die coderen voor eiwitten die nodig zijn voor cellulaire activiteiten. Niet-coderend DNA zijn de DNA sequenties die niet voor eiwitten coderen. Dit is het verschil tussen codering en niet-coderend DNA. In het algemeen is de hoeveelheid coderend DNA laag in vergelijking met niet-coderend DNA in het genoom. In het menselijk genoom zijn percentages van coderend en niet-coderend DNA respectievelijk 1. 5% en 98%.

Download PDF Versie van Codering vs Noncoding DNA

U kunt de PDF-versie van dit artikel downloaden en gebruiken voor offline doeleinden zoals per aanhalingstekens. Gelieve hier een PDF-versie te downloaden. Verschil tussen codering en noncoding DNA.

Referenties:

1. "Niet-coderend DNA. "Wikipedia. Wikimedia Foundation, 07 juni 2017.Web. Beschikbaar Hier. 24 juni 2017.

2. "Noncoding DNA - Boundless Open Textbook. "Grenseloos. Onbeperkt, 26 mei 2016. Web. Beschikbaar Hier. 24 juni 2017.

Image Courtesy:

1. "Gene2-plain" Door Forluvoft - Eigen werk, Openbaar domein) via Commons Wikimedia

2. "Componenten van het menselijk genoom" door Alglascock - Eigen werk (CC BY-SA 3. 0) via Commons Wikimedia