Verschil tussen censuur en beperkingen
Censuur vs Beperkingen
Censuur en beperking zijn twee aspecten van de vrijheid van meningsuiting die door de overheid of door een autoriteit met geweld uitgeoefend worden. Een van de fundamentele mensenrechten is de vrijheid van meningsuiting en een echte democratie realiseert dat er verschillen in meningen tussen politieke partijen, organisaties en individuen kunnen zijn. In democratische landen wordt de vrijheid van meningsuiting gerespecteerd en is er een afwijking toegestaan, omdat iedereen recht heeft op zijn eigen mening. Zo kan talent worden gekoesterd als mensen verschillende meningen hebben. Eenheid in diversiteit is een concept dat de democratische landen heel vroeg hebben geleerd, en men kan zien dat dit de landen is die geloven in vrijheid en vrijheid. Vrijheid en vrijheid betekent niet de vrijheid om alleen zaken of vrijheid van beweging te doen, het is onvolledig, tenzij er sprake is van vrijheid van meningsuiting.
Kun je een artiest vertellen wat hij moet schilderen en wat hij moet vermijden? Dit is zoals het plaatsen van kettingen in de creatieve geest van een kunstenaar. Hetzelfde geldt voor alle creatieve mensen op het gebied van beeldende kunst en entertainment. Censuur en beperkingen zijn vijanden van creativiteit en vrijheid van meningsuiting. De vrijheid van meningsuiting is echter niet in het merendeel van de landen een absolute menseregte en regeringen hebben allerlei beperkingen en zelfs censuur geplaatst om alle stemmen van tegenstellingen of stemmen die ze voelen nadelige gevolgen hebben voor de morele (zogenoemde) bron van de samenleving zijn.
Censuur en beperking zijn de twee aspecten die door de overheid of door een autoriteit met geweld worden uitgeoefend. Censuur kan worden beschreven als de onderdrukking van spraak en expressie van een individu of een gemeenschap. Beperking kan worden omschreven als de muren die door de autoriteit voor het individu of voor de groep zijn gecreëerd, zodat de spreiding van de daden niet in het openbaar verspreid wordt. Censuur kan worden gecategoriseerd als censuur van de media, zoals gedrukte media, internet of andere elektronische media. Censuur wordt beschouwd als de laatste optie door een overheid om het binnenlands nieuws te beperken tot een massabeweging. Beperkingen worden voornamelijk aan de personen gesteld om hen te beperken van het verspreiden van misdaden van de autoriteit onder het publiek.
Er is een verschil tussen censuur en beperkingen, zoals blijkt uit veel landen van de wereld. Beperkingen zijn milder van aard en lijken te verwant zijn aan het beleefd vragen aan iemand om niet iets te doen. Censuur is daarentegen harder in de zin dat mensen niet mogen deelnemen aan bepaalde activiteiten, aangezien de overheid meent dat deze activiteiten niet juist kunnen verwennen.
Een voorbeeld van censuur is het censorbord dat certificaten toekent of ratings op een film gebaseerd op de inhoud ervan.Leden van een dergelijk censorbord bekijken de film en beslissen dan of het gehele publiek de film zou moeten kunnen bekijken of zouden er beperkingen moeten zijn zoals alleen volwassenen de film mogen bekijken. Beperkingen zijn meer in termen van morele polisiekantoor over wat vooral vrouwen moeten dragen, wat in sommige landen, vooral in de Arabische wereld, wordt gevolgd.
Censuur heeft de afgelopen tijd de vorm van het verbieden van websites, met name sociale netwerken, aangezien conservatieve landen zich ervan bewust hebben dat hun bevolkingsgroepen over de vrijheid en vrijheid zullen ervaren zoals ervaren in het westen en hetzelfde in hun eigen landen zullen vragen. Sommige landen die opzettelijk websites verbieden zijn Iran en communistisch China. Maar welke regeringen in landen als dit niet realiseren is dat kennis en vrijheid onvermijdelijk zijn en niemand kan kunstmatige muren creëren om te voorkomen dat mensen weten wat er in andere delen van de wereld gebeurt.
