Verschil tussen vermogen en competentie Verschil tussen
Capability versus Competentie
"Competentie" en "capability" zijn twee termen die betrekking hebben op menselijk vermogen. Ze worden vaak genoemd in veel Human Resources-gerelateerde materialen, evenals in carrière- en jobcommunicatie.
'Capability' is de term die de kwaliteit van capabel zijn beschrijft. Het is de voorwaarde die iemand toelaat om de kracht en het vermogen te verwerven om iets te leren en te doen binnen zijn of haar vermogen. "Capability" is ook bekend als impliciete vermogens of vaardigheden die nog niet zijn ontwikkeld.
Een persoon met een mogelijkheid heeft het potentieel om een specifieke vaardigheid of bekwaamheid te verwerven die nuttig zal zijn bij een taak. De geleerde vaardigheid of vaardigheid draagt bij aan de kennisbank of skillset van een persoon. Mogelijkheden verbeteren ook de functies van een persoon, wat kan leiden tot meer productiviteit. Nieuwe vaardigheden en vaardigheden maken een persoon beter in staat om een bepaalde taak te voltooien, wat hen op zijn beurt een geschiktere kandidaat maakt voor bepaalde functies.
Met de tijd en de praktijk kunnen vaardigheden zich ontwikkelen tot competentie. Capaciteiten dienen als startpunt om iets te kunnen doen en geleidelijk beter te worden in het uitvoeren van de taak.
"Capability" is afgeleid van het Midden-Franse woord "capabilité" en het Latijnse woord "capābili". Het woord werd voor het eerst gebruikt in 1587; de betekenis ervan in het gebruik van vandaag (onderontwikkelde vaardigheden of faculteit) is echter pas geëvolueerd en werd gebruikt vanaf 1778.
Anderzijds is "competentie" de status of kwaliteit van het werk van een persoon. Een persoon en hun werk kunnen als bekwaam worden beoordeeld als de prestaties als "voldoende" maar niet als "uitstekend" worden beschouwd. "Competentie kan ook worden toegepast op de verbetering of ontwikkeling van iemands vaardigheden en vaardigheden ten behoeve van de persoon en de groep of instelling die zij vertegenwoordigen. De verbeterde vaardigheden en vaardigheden worden toegepast op taken of banen.
Competentie kan ook resulteren in een verhoogde kwaliteit van werk of prestaties. In ruil daarvoor zullen het werk en de prestaties meer bevredigende en gunstige resultaten opleveren van andere partijen zoals klanten, bazen en andere relevante personen.
Competentie begint als de capaciteiten van een persoon. In zekere zin is competentie de bewezen capaciteiten en verbeterde mogelijkheden. Competentie kan een combinatie van kennis, basisvereisten (capaciteiten), vaardigheden, vaardigheden, gedrag en houding omvatten.
"Competentie" als woord vindt zijn oorsprong in 1632 in het Franse woord "competence" (betekenis van voldoende leven in gemak) en verder in het Latijnse "competentia" (wat overeenkomst of symmetrie betekent).De moderne betekenis van het woord (voldoende om een situatie of taak aan te pakken) is echter pas in 1790 ontstaan.
Samenvatting:
- 'Capability' en 'competence' zijn twee manifestaties van menselijke vaardigheden en vaardigheden. Beide woorden komen vaak aan bod in werk- of personeelsbeoordelingen.
- 'Capability' is de voorwaarde om het vermogen te hebben iets te doen. Binnen deze conditie is er potentieel voor verbetering van vaardigheden. Aan de andere kant is 'competentie' de verbeterde versie van 'mogelijkheid' en betekent de mate van vaardigheid in de taakprestaties.
- Capaciteiten leiden tot competentie. Een persoon met capaciteiten kan een nieuwe vaardigheden of kennis verwerven door te leren en te oefenen. Competentie dient als een resultaat van de toepassing van capaciteiten.
- Capabilities worden als 'generiek' gezien, terwijl competentie meer op het gebied van 'specialist' ligt. "
- Zowel" mogelijkheid "als" competentie "zijn afgeleid van Franse en Latijnse afkomst. Een andere interessante overeenkomst is dat beide woorden eerdere betekenissen hebben die verschillen van hun huidige, moderne betekenissen; De moderne betekenis van competentie evolueerde pas in 1790, maar het woord was al in gebruik sinds 1632. "Capability" is gebruikt sinds 1587, maar het duurde bijna 197 jaar om tot zijn nieuwe en moderne betekenis te komen.
