Verschil tussen Bank en Thrift Verschil tussen
Een aantal financiële instellingen is begonnen op de wereldmarkt actief te zijn om het publiek te faciliteren door unieke producten en pakketten aan te bieden. Deze systematische groei in de financiële sector heeft heel wat effectieve tools opgeleverd die voorheen niet beschikbaar waren voor de gebruikers. Als je kijkt naar de Amerikaanse economie, behalve commerciële banken, zou je ook spaargelden vinden die spaarbanken en spaar- en kredietverenigingen omvatten. Hoewel zuinigheid niet zo gewoon is als vroeger, zijn ze nog steeds een cruciaal onderdeel van de financiële dienstverlening in de Verenigde Staten.
Banken
Zoals u allemaal weet, zijn banken financiële instellingen die stortingen in contanten ontvangen en leningen verstrekken, samen met het aanbieden van andere financiële diensten die vermogensbeheer, kluisjes en het wisselen van valuta omvatten. De twee meest voorkomende soorten banken zijn investeringsbanken en commerciële banken, en ze worden bestuurd door ofwel de centrale bank van een land of de nationale overheid. Commerciële banken krijgen via hun bankverzekeringsfonds (BIF) een verzekering voor hun storting bij de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC).
Commerciële banken zijn verantwoordelijk voor het ontvangen van de aanbetaling, het verstrekken van kortlopende leningen aan bedrijven en ondernemers en het afgeven van instrumenten, zoals een depositocertificaat. Sommige commerciële banken hebben ook makelaarsafdelingen die de bankklanten in staat stellen hun geld in aandelen te beleggen, en er zijn enkele banken die trustbedrijven of divisies beheren die zijn betrokken bij het beheer van zakelijke of persoonlijke trusts. Overwegende dat investeringsbanken zich primair richten op het aanbieden van diensten, zoals, het afsluiten van of het verlenen van bijstand bij fusies en overnames (fusie en verwerving).
Met het nieuwe tijdperk van de technologie opereren nu een groot aantal commerciële banken online, waar alle financiële transacties elektronisch worden uitgevoerd. De virtuele banken betalen over het algemeen meer rente aan hun deposant en brengen een lagere vergoeding in rekening voor de aangeboden diensten aan klanten.
Thrift
Thrifts zijn financiële instellingen en hebben als hoofddoel om geld te nemen en hypotheken af te sluiten om de financiering van gezinswoningen voor arbeiders te vergemakkelijken. Zoals reeds besproken, omvat het spaar- en leningverenigingen (S & L). Ze zijn relatief kleiner en richten zich primair op het leveren van diensten aan hun klanten. Ze bieden bijvoorbeeld betaalrekeningen aan samen met andere diensten, zoals autoleningen, creditcards en persoonlijke leningen.
De geschiedenis van Thrift gaat terug tot de 18 th eeuw met het ontstaan van 'building societies' in het Verenigd Koninkrijk. Het werd geïnitieerd om de uitgifte van hypothecaire leningen weg te halen bij verzekeringsmaatschappijen en in de banksector.De structuur van Thrift banks is vergelijkbaar met die van bedrijven waarvan het eigenaarschap bij de aandeelhouders ligt. Na de spaar- en leencrisis van 1980, die resulteerde in het falen van Thrift banks en het volgen van de Dodd-Frank Act die een einde maakte aan hun minder strenge regelgeving, ondergingen deze banken structurele veranderingen die de verschillen tussen deze financiële instellingen en conventionele banken verkleinden. In 1989 begon het Congres de verschillen tussen conventionele en spaarzame banken te verkleinen. Als gevolg hiervan is een groot deel van de zuinigheidsindustrie opgeslorpt in de reguliere banksector. Volgens een onderzoek uitgevoerd door de economische expert, Bert Ely, hebben wettelijke en reglementaire veranderingen de verschillen tussen de financiële instellingen bijna doen vervagen en hij gelooft dat spaarzaamheid uiteindelijk zal ophouden te bestaan. Er moet echter worden opgemerkt dat ze niet hetzelfde zijn als conventionele banken, en toch zijn er verschillen tussen beide.
Verschillen
Beperking om producten aan te bieden
Conventionele banken bieden diensten aan zowel particulieren als bedrijven, terwijl spaarzaamheden alleen consumenten bedienen in plaats van kleine of grote bedrijven. Bovendien moeten spaarzaamheidsbanken 65 procent van hun portefeuille hebben, bestaande uit consumentenkredieten. Ze kunnen ook ongeveer 20 procent van hun vermogen weggeven voor commerciële leningen, en slechts de helft kan worden gebruikt voor leningen voor kleine bedrijven. Commerciële banken hebben geen van deze beperkingen.
Hogere opbrengst en liquiditeit
In tegenstelling tot conventionele banken, hebben spaarcenten doorgaans toegang tot lagere kosten van de Federal Home Loan Banks en worden ze dus een lage rente aangerekend. Het stelt hen in staat om een hogere opbrengst te bieden aan klanten met spaarrekeningen. Bovendien hebben ze een hoge liquiditeit om hypotheekleningen aan te bieden in vergelijking met conventionele banken.
Bereik van producten
Banken bieden een reeks rekeningen op het gebied van vermogensbeheer, verzekeringen, deviezen, enz., En een groot aantal producten zijn beschikbaar voor het publiek om degene te kiezen die geschikt is voor hun financiële doelen. Al met al zijn conventionele banken een one-stop-shop voor financiële diensten waarbij een klant een reeks producten kan vinden. Aan de andere kant bieden spaarbanken slechts een paar soorten rekeningen en hun producten zijn een stuk eenvoudiger, waarvoor niet veel management nodig is.
Charter
Voor handelsbanken wordt het handvest uitgegeven door de federale of deelstaatregering en de aandeelhouders van de bank kunnen beslissen welke van de twee redelijk is, rekening houdend met hun groeivooruitzichten. De charters van de nationale banken worden uitgegeven door een afdeling van de United State Treasury, het Office of the Comptroller of the Currency. Commerciële banken mogen een staatshandvest verhandelen voor een federaal charter. Aan de andere kant wordt het handvest voor een zuinige bank uitgegeven door het federale kantoor van Thrift Supervision of het kan worden uitgegeven door de financiële regelgevende afdeling van een deelstaatregering.
Eigendom
Personen die een gecharterde spaar- en leningassociatie willen starten, hebben doorgaans twee eigendomsopties; de eigenaar kan zowel een inlegger als een lener zijn of aandeelhouders die de S & L-charter beheren, kunnen ook een zuinigheid bewerkstelligen.Het wordt ook wel een wederzijds eigendom genoemd. Maar banken, aan de andere kant, bieden hun diensten aan als nationale of regionale bedrijven en worden gerund door de raad van bestuur die wordt aangesteld door de aandeelhouders. Daarom kunnen kredietnemers en deposanten geen eigendom zijn van conventionele banken.
Financiering
Het financieringsmechanisme van spaarzaamheid en conventionele banken is ook anders. Thrift haalt vooral geld uit de spaargelden die worden gestort door particulieren en lokale bedrijven waarvoor ze rente ontvangen; dit is vergelijkbaar met de bouwbedrijven in het Verenigd Koninkrijk en Australië. Zoals eerder vermeld, zijn spaargelden erg klein in vergelijking met conventionele banken. Ze opereren lokaal en krijgen hun financiering dus niet van een geldmarkt of private equity. In plaats daarvan wordt het geld dat wordt opgehaald van de lokale gemeenschap in feite uitgeleend als persoonlijke leningen of hypotheken. Terwijl conventionele banken zich op een vrije manier gedragen ten opzichte van de spaarbanken, met name na de Glass-Steagall Act van 1932, omdat deze wet niet vereist dat retailbanken worden afgescheiden van investeringsbanken.
Verordening
