Verschil tussen atriumfibrillatie en atriale tachycardie Verschil tussen

Atriale fibrillatie versus atriale tachycardie

Wat zijn atriale fibrillatie en tachycardie?

Het hart heeft twee bovenste kamers, het rechter en linker atrium. Het heeft twee lagere kamers genaamd de rechter en linker ventrikels. Elektrische impulsen worden in het rechteratrium gegenereerd door een groep cellen die het Sino-atriale knooppunt (natuurlijke pacemaker van het hart) vormen en die naar het Atrio-ventriculaire knooppunt reizen en vervolgens naar de ventrikels worden overgedragen, waardoor ze samentrekken en het bloed pompen. de longen en het lichaam. Atriale fibrillatie en atriale tachycardie zijn typen aritmieën i. e. hartritmestoornissen die inadequate bloedtoevoer naar het lichaam veroorzaken. Ze komen voor wanneer meerdere signalen vanuit het atrium naar het ventrikel worden verzonden.

Verschil in geleidingspatroon

Boezemfibrilleren is een aandoening die een snelle hartslag en een onregelmatige hartslag veroorzaakt, terwijl atriale tachycardie een snelle hartslag veroorzaakt terwijl de hartslag regelmatig is. Bij atriale fibrillatie worden abnormale impulsen in het atrium geproduceerd en kloppen de atria onregelmatig. Ze samentrekken gedeeltelijk en snel en zijn niet in staat om voldoende bloed te pompen. Bij Atriale tachycardie worden geen impulsen gegenereerd vanuit het Sino-atriale knooppunt maar vanuit meerdere locaties in de atria. Bij atriale fibrillatie is de hartfrequentie meer dan 300 slagen / minuut, terwijl bij atriale tachycardie de hartslag varieert van 100-200 slagen per minuut.

Verschil in oorzaken

Atriale fibrillatie wordt gezien bij hartklepaandoeningen (mitralisklepstenose, mitralisklepregurgitatie), aangeboren hartaandoeningen, hartaanvallen (Ischemische hartziekte), pericarditis (ontsteking van de buitenste laag van het hart), hoge bloeddruk (hypertensie) enz. Het wordt ook gezien bij longziekten zoals longontsteking en longkanker. Het kan voorkomen bij hyperthyreoïdie en als gevolg van overmatige alcoholinname. Atriale tachycardie ontstaat vaak na een operatie voor de reparatie van een aangeboren of hartklepaandoening. Het kan worden gezien bij chronische obstructieve longziekte, bacteriële pneumonie, diabetes en lage kaliumspiegels. Het komt ook voor door inname van koffie, alcohol en drugs zoals digoxine.

Verschil in tekenen en symptomen

Patiënten met atriale fibrillatie ontwikkelen een fladderend / bonzend gevoel in de borst, kortademigheid bij het liggen en zwelling van de onderste ledematen. In beide gevallen ontwikkelt de patiënt hartkloppingen, pijn op de borst, duizeligheid, zwakte, flauwvallen en een licht gevoel in het hoofd als gevolg van onvoldoende bloedtoevoer.

Beide aandoeningen worden klinisch geïdentificeerd tijdens het onderzoeken van de polsfrequentie. Tests zoals ECG, stresstest, echocardiogram en 24 uur Holter-monitoring zullen de arts helpen de oorzaak te bepalen.Andere tests zoals volledig bloedbeeld, schildklierstimulerende hormoonspiegels, elektrolyteniveaus, nierprofiel en röntgenfoto van de borstkas kunnen worden gedaan.

Verschil in behandeling

Behandeling omvat in beide gevallen geneesmiddelen om de hartslag te vertragen, zoals bètablokkers, calciumkanaalblokkers. Geneesmiddelen zoals anti-aritmische geneesmiddelen om het hartritme weer normaal te maken, worden gebruikt. Anticoagulantia (geneesmiddelen ter voorkoming van vorming van bloedstolsels) zoals warfarine en heparine worden gebruikt in gevallen van atriale fibrillatie om een ​​beroerte te voorkomen. Een verminderde inname van koffie, tabak en alcohol is essentieel

Samenvatting-

Boezemfibrilleren is een aandoening waarbij er een snelle en onregelmatige hartslag is terwijl Atriale tachycardie alleen uit een snelle hartslag bestaat. Atriale fibrillatie wordt gezien bij hoge bloeddruk, hartklepaandoeningen, hartaanvallen, pneumonie, hyperthyreoïdie, enz., Terwijl atriale tachycardie meestal wordt waargenomen na operaties voor correctie van aangeboren hartaandoeningen en hartklepaandoeningen. Het wordt ook gezien bij diabetes, bacteriële pneumonie en lage kaliumspiegels.

Patiënt ontwikkelt pijn op de borst, kortademigheid, hartkloppingen, duizeligheid, flauwvallen enz. Bij het onderzoeken van de pols van de patiënt, worden deze aandoeningen geïdentificeerd. ECG, thoraxfoto, bloedtesten bevestigen de diagnose.

Medicijnen om de hartslag te verlagen en het hartritme weer normaal te maken, worden in beide gevallen gebruikt. Anti-coagulanten worden ook gebruikt om stolselvorming te voorkomen.