Verschil tussen apicale en radiale puls Verschil tussen
Inleiding
De apicale puls verwijst naar de hartactiviteit die wordt gevoeld door palpatie over het precordium. Apex-hartslag is het buitenste en onderste punt van maximale hartactiviteit die wordt ervaren door palpatie over het precordium. Apicale impuls is het correlaat van de inspecteur van apex-beat.
Radiale puls is een perifere puls die het gevolg is van het kloppen van het hart zoals gevoeld door de wanden van de radiale slagader. Wat aan de periferie (radiale slagader) wordt gevoeld, is niet het bloed dat door de bloedvaten stroomt, maar de schokgolf die langs de wanden van de slagaders loopt terwijl het hart zich samentrekt telkens wanneer het een ritmische golf produceert.
Verschil in functies
Apicale pols wordt gevoeld door palpatie of gevoel door de hand, over het precordium i. e. linker borstgebied, met de patiënt in een liggende of zittende positie terwijl de radiale puls aan de buitenste hoek van het polsgewricht wordt gevoeld.
Apicale pulsen kunnen worden geëvalueerd met behulp van een stethoscoop die boven de 5e intercostale ruimte wordt geplaatst, net binnen de middelste claviculaire lijn, terwijl de radiale puls wordt gepalpeerd door de tip van drie centrale vingers langs het buitenste aspect van de pols. De radiale puls wordt gedurende één minuut geteld als slagen per minuut (polsfrequentie), terwijl de apicale puls kan worden geteld met behulp van een stethoscoop gedurende één minuut (hartslag).
Verschil in utility
De apicale puls definieert het karakter van hartcontracties beter omdat het veel dichter bij het hart ligt. Goed gesteunde, sterke contracties worden gezien bij concentrische linkerventrikelvergroting (vanwege hypertensie, aortische stenose) en geven de puls een deinend karakter. Slecht aanhoudende, sterke weeën worden gezien in hyperdynamische toestanden zoals bloedarmoede, thyreotoxicose en koorts en geven het een ander karakter. Bij mitralisstenose kan een arts een tikkende apex-hartslag rapporteren. Het volume van de radiale puls kan laag zijn in omstandigheden zoals cardiale shock, hypotensie als gevolg van bloedverlies, plasmaverlies zoals bij knokkelkoorts, etc.
Hartritmestoornissen zullen resulteren in een onregelmatige apicale en radiale puls. Aritmieën kunnen regelmatig onregelmatig zijn (constant gemiste beats - bigeminy, trigeminy) of ze kunnen onregelmatig onregelmatig zijn (ventriculaire flutter, ventriculaire fibrillatie). Wanneer de apicale en radiale pulsen te snel zijn, wordt dit tachycardie genoemd en wordt het gezien in omstandigheden zoals koorts, trauma met bloedverlies, hyperthyreoïdie, angst, enz. De pulsen kunnen langzamer zijn dan het normale bereik van 60-100 slagen / minuut en zal worden aangeduid als bradycardie die fysiologisch kan zijn bij atleten, pathologisch bij hypothyreoïdie, hartblokkering, enz.
Radiale puls kan informatie verschaffen over de toestand van het bloedvat die wordt geïdentificeerd door het slagadergevoel tussen de twee pulsaties, normaal zacht, maar de neiging heeft om hard te worden wanneer atherosclerose optreedt.
Palpatie van zowel de radiale als de apicale puls tegelijkertijd is belangrijk voor het diagnosticeren van aandoeningen zoals coarctatie van de aorta die een verschil in de twee pulsen produceren; het heeft meer kans op een lichte vertraging in de radiale puls als gevolg van een verminderde toevoer van het bloed naar de onderste ledematen.
Samenvatting:
De apicale puls is het ritmisch bonzen van het hart dat door de borstwand wordt gevoeld met behulp van een stethoscoop of hand als gevolg van hartcontracties. De radiale puls is de samentrekkende golf die door de wand van de radiale slagader van de onderarm loopt als gevolg van contracties van het hart, die langs het polsgewricht worden gevoeld.
