Verschil tussen amine en amide

Amine versus Amide

Amines en amiden zijn beide stikstofhoudende organische verbindingen. Hoewel ze gelijksoortig lijken, zijn hun structuur en eigenschappen zeer verschillend.

Amine

Amines kunnen worden beschouwd als organische derivaten van ammoniak. Amines hebben stikstof gebonden aan een koolstof. Amines kunnen worden geclassificeerd als primaire, secundaire en tertiaire aminen. Deze classificatie is gebaseerd op het aantal organische groepen die aan het stikstofatoom verbonden zijn. Derhalve heeft primaire amine één R-groep die aan stikstof is gehecht; secundaire aminen hebben twee R groepen, en tertiaire aminen hebben drie R groepen. Normaal gesproken worden in de nomenclatuur de primaire aminen genoemd als alkylamines. Er zijn arylaminen zoals aniline, en er zijn heterocyclische aminen. Belangrijke heterocyclische aminen hebben veel voorkomende namen zoals pyrrol, pyrazool, imidazool, indool, enz. Amines hebben een trigonale bipyramidale vorm rond het stikstofatoom. De C-N-C-bindinghoek van trimethylamine is 108,7, die dicht bij de H-C-H bindhoek van methaan ligt. Zo wordt het stikstofatoom van amine beschouwd als sp ³ gehybridiseerd. Dus het ongedeelde elektronenpar in stikstof is ook in een sp ³ gehybridiseerde orbitaal. Dit unshared electron pair is meestal betrokken bij de reacties van amines. Amines zijn matig polair. Hun kookpunten zijn hoger dan de overeenkomstige alkanen, door het vermogen om polaire interacties te maken. Maar hun kookpunten zijn lager dan de bijbehorende alcoholen. Primaire en secundaire amine moleculen kunnen sterke waterstofbindingen vormen met elkaar en met water. Maar tertiaire amine moleculen kunnen alleen waterstofbindingen vormen aan water of andere hydroxylhoudende oplosmiddelen (kunnen geen waterstofbindingen tussen elkaar vormen). Daarom hebben tertiaire aminen een lager kookpunt dan de primaire of secundaire aminemoleculen. Amines zijn relatief zwakke basen. Hoewel ze sterker basen zijn dan water, in vergelijking met alkoxide ionen of hydroxide ionen, zijn ze veel zwakker. Wanneer aminen als basis fungeren en met zuren reageren, vormen ze aminiumzouten, die positief geladen zijn. Amines kunnen ook quaternaire ammoniumzouten vormen wanneer de stikstof aan vier groepen is bevestigd en daarmee positief geladen wordt.

Amide

Amide is een derivaat van carbonzuur. Daarom hebben zij een carbonylcarbon met een bijgevoegde R-groep. En er is een -NH2-groep die direct verbonden is aan de carbonylcarbon. Amiden zonder substituent op stikstof worden genoemd door het toevoegen van -amide aan het einde van de algemene naam van het betreffende zuur. Als er alkylgroepen zijn die aan het stikstofatoom zijn gehecht, worden deze groepen genoemd als substituenten. Amiden met geen of één substituent op de stikstof kunnen waterstofbinding tot elkaar vormen; dus smeltpunten en kookpunten van dergelijke amiden zijn hoger.Molecules met N, N-disubstitueerde amiden kunnen geen waterstofbindingen met elkaar vormen en hebben derhalve lagere smeltpunten en kookpunten.

Wat is het verschil tussen Amine en Amide? • In amiden wordt de stikstof gebonden aan een carbonylcarbon, terwijl in aminen stikstof direct gebonden is aan tenminste één alkyl / arylgroep. • Bij het benoemen van amides wordt het achtervoegselamid gebruikt na de oudernaam. Maar in amine nomenclatuur suffix -amine of het voorvoegsel - amino kan worden gebruikt met hun voornaam. • Amiden zijn minder basisch dan aminen. Amiden zijn resonantie gestabiliseerd, en door inductief effect worden ze minder basisch.