Vergelijking tussen Pneumonic en Bubonic Plagues Verschil tussen
Plaag is een infectieziekte veroorzaakt door een gram-negatieve bacterie genaamd Yersinia pestis. De bacterie wordt gedragen door dode dieren door een vlo, die fungeert als een vector voor deze ziekten. De bacteriën worden ingenomen door de Oriental Rat Flea (Xenopsylla cheopis) en de micro-organismen verblijven in de maag. Wanneer deze vlo een dier of een menselijk wezen bijt, worden dergelijke bacteriën opnieuw uitgebraakt in het bloed van dat dier of die mens. Als de ziekteverwekker eenmaal toegang heeft tot het dierlijke bloed, kan dit plaatselijke of systemische infecties veroorzaken.
Wanneer de infecties zich in de lymfeklieren en kanalen bevinden, wordt dit builderpest genoemd; als dergelijke organismen gelokaliseerd zijn en een infectie in de longen veroorzaken, wordt dit pneumonale pest genoemd. Als dergelijke infecties zich echter in het bloed verspreiden en verschillende eindorganen treffen, wordt dit naar een systemische infectie met de naam septische pest verwezen. De infectie wordt veroorzaakt door een vernietiging van fagocyten door deze organismen en de natuurlijke afweermechanismen van het lichaam gaan verloren. Dit kan leiden tot een situatie van superinfecties wanneer het lichaam vatbaar wordt voor infecties door andere bacteriesoorten. Verder verspreidt de infectie zich zeer snel omdat Yersinia zich kan vermenigvuldigen in de fagocyten van gastheercellen. Dit artikel zal de twee vormen van pneumonie en builenpest vergelijken.
Pneumonische plaag is een ernstig type longinfectie en is virulenter dan builenpest. Een builenpest kan echter tot een longpest leiden. Primaire pneumonische plaag is het gevolg van inademing van fijne druppeltjes in de lucht (die Yersinia bevatten), die van de ene mens op de andere kan worden overgebracht zonder betrokkenheid van vectoren. Deze vorm van pest, wanneer onbehandeld, heeft een sterftecijfer van 100%. Bij secundaire pneumonische pest krijgen de ziekteverwekkers via het bloed toegang tot het ademhalingssysteem. De belangrijkste symptomen zijn hemoptysis (bloed ophoesten), hoofdpijn, zwakte en koorts. Met de progressie van de ziekte leidt dit tot respiratoire insufficiëntie en cardiogene shock. Antibiotica zoals streptomycine of tetracycline moeten binnen 24 uur na detectie van een dergelijke infectie worden toegediend.
De builenpest is ongetwijfeld het resultaat van de beet van de vlo Xenopsylla cheopis, die Yersinia in zijn onderbuik herbergt. Na drie tot zeven dagen blootstelling ontwikkelen zich griepachtige symptomen zoals koorts, braken en hoofdpijn. Lymfeklieren zijn gezwollen over het lichaam en specifiek in liezen, oksels en nekgebieden. De lymfeklieren zijn pijnlijk en breken vaak open. De pijnlijke lymfeklieren worden "buboes" genoemd, die de basis vormen voor het benoemen van de ziekte. Een uniek kenmerk van de ziekte (builenpest) is de aanwezigheid van gangreen op de vingers, tenen, lippen en aan het einde van de bovenste en onderste ledematen. Vanwege gangreen (gebrek aan bloedtoevoer) lijken deze gebieden blauw of zwart en vindt necrose plaats. Het wordt ook geassocieerd met ecchymose op de onderarmen. De andere typische symptomen zijn hematemese (bloed uitlokken), koude rillingen, spierkrampen en toevallen. Vaccins zijn niet beschikbaar en streptomycine wordt toegediend om dergelijke infecties te behandelen. Een korte vergelijking wordt hieronder gegeven:
Kenmerken
| Pneumonische plaag | Bubonic Plague |
Causative Agent |
| Yersinia Pestis | Yersinia Pestis | Orgaandynamische systeem aangetast |
| Ademhalingssysteem | Lymfatisch systeem | Algemene locaties |
| Longen | Liezen, onder de armen | Ecchymose en natuurlijk gangreen |
