Verschillen tussen ferrometalen en non-ferrometalen Verschil tussen

Ferro metalen versus non-ferro metalen

De kwaliteit van elk vervaardigd materiaal hangt af van de basis. Naarmate de technologie van vandaag vordert, zien we vaak nieuwe dingen worden gebouwd, zoals torenhoge gebouwen en lange bruggen. In het verleden werden deze structuren gebouwd met fragiel hout. Maar omdat mensen behoorlijk ontevreden zijn, verkennen ze en bedenken ze nieuwe en stevigere materialen zoals metalen. Hoewel metalen chemische elementen zijn die in de natuur worden aangetroffen, blijven mensen hun vormen verbeteren om hun gebruik te maximaliseren. Metalen kunnen worden onderverdeeld in twee groepen die ferro-metalen en non-ferro metalen worden genoemd.

We weten allemaal dat metalen kneedbaar en toch stevig zijn. Deze glanzende metalen zijn zeer goede geleiders van warmte en elektriciteit, waardoor ze erg belangrijk zijn in het dagelijks leven. Maar wat zijn precies de verschillen tussen ferro en non-ferro metalen?

Ferrometalen bevatten ijzer. Het woord "ijzerhoudend" heeft zijn wortels van het Latijnse woord "ferrum" wat "alles betekent dat ijzer bevat". "Specifieke voorbeelden van ferrometalen zijn: smeedijzer, roestvrij staal en koolstofstaal. Omdat ferrometalen ijzer bevatten, zijn ze magnetisch. Deze eigenschap is het grootste verschil tussen ferrometalen en non-ferrometalen. Ferrometalen hebben de voorkeur bij het bouwen van stevige, sterke ijzeren hekken en muren, poorten en andere materialen gemaakt met ferro-metaallegeringen.

Als ferrometalen magnetische eigenschappen hebben, staan ​​non-ferrometalen bekend om hun lichtere gewicht en hogere sterkte. Specifieke voorbeelden van non-ferro metalen zijn: messing, aluminium en koper. Omdat non-ferrometalen ook niet-magnetisch van aard zijn, hebben ze een hogere weerstand tegen corrosie met verhoogde smeltpunten. Ze hebben meer de voorkeur in elektronische toepassingen. Als u de meeste elektrische bedrading van dichterbij wilt bekijken, is deze meestal gemaakt van koper, een non-ferrometaal.

We hebben eerder gezegd dat ferrometalen magnetisch zijn, maar het hangt af van de hoeveelheid ijzer die deze metalen bevatten. Het beste voorbeeld hiervan is roestvrij staal. Dit type ferro metaal is niet magnetisch van aard omdat het een ander proces ondergaat. Om het niet-magnetisch te maken, wordt het gedrenkt in salpeterzuur om het ijzergehalte te verwijderen, dus blijft alleen het nikkel achter. Zelfs als het ijzer van het roestvrij staal opzettelijk wordt verwijderd, wordt het nog steeds geclassificeerd als een ferro-metaal.

Als non-ferro metalen zeer corrosiebestendig zijn, zijn ferro metalen dat niet. Deze corrosie neemt de vorm aan van roest, de roodachtige en bruine substantie op de oppervlakken van ferrometalen. Dit gebeurt vanwege de aanwezigheid van vocht in de lucht waardoor de ijzerhoudende metalen roesten.

Samenvatting:

1. Er zijn twee belangrijke categorieën metalen: ferro-metalen en non-ferrometalen. Metalen zijn over het algemeen stevig, kneedbaar en ductiel.

2. Het woord 'ferro' komt van het Latijnse woord 'ferrum', wat 'alles wat ijzer bevat' betekent. "

3. Ferro-metalen zijn metaalsoorten die ijzer bevatten, terwijl non-ferrometalen geen ijzer bevatten.

4. Ferrometalen hebben deze eigenschappen: magnetisch van aard en minder corrosiebestendig.

5. Non-ferro metalen hebben deze eigenschappen: niet-magnetisch van aard, grotere weerstand tegen corrosie met verhoogde smeltpunten.

6. Er zijn enkele uitzonderingen met betrekking tot de magnetische eigenschappen van ferrometalen. Roestvrij staal is niet magnetisch omdat het ijzer doelbewust is verwijderd om het "roestvrij" te maken. "

7. Specifieke voorbeelden van ferrometalen zijn: smeedijzer, roestvrij staal en koolstofstaal. Specifieke voorbeelden van non-ferro metalen zijn: messing, aluminium en koper.

8. Ferrometalen hebben de voorkeur bij het bouwen van stevige, sterke ijzeren hekken en muren, poorten en andere materialen gemaakt met ferro-metaallegeringen. Non-ferro metalen hebben meestal de voorkeur in elektrische en elektronische toepassingen.