Verschil tussen Z buffer en A buffer

Z buffer tegen een buffer

Z buffer en A buffer zijn twee van de meest populaire zichtbare oppervlakdetectietechnieken die worden gebruikt in 3D computer graphics. Zichtbare oppervlakdetectie (ook bekend als verborgen oppervlakte-eliminatie) wordt gebruikt om te identificeren wat zichtbaar is in een scène vanuit een bepaald kijkpunt in de 3D-wereld. Er zijn twee hoofdcategorieën van oppervlakdetectiemethoden, bekend als Object Space Methods en Image Space Methods. Object Space Methods behandelt het vergelijken van object en / of delen van objecten om te bepalen welke oppervlakken zichtbaar zijn. Image Space Methods behandelen het bepalen van de zichtbaarheid op een point-to-point basis op het pixelniveau. Image Space Methods zijn de meest populaire en Z buffer en een buffer behoren tot die categorie. Z buffer methode berekent de oppervlakdieptewaarden voor elke pixel door de hele scene. Een buffer methode is een uitbreiding van de Z buffer methode, die transparantie toevoegt.

Wat is Z buffer?

Z buffer methode staat ook bekend als diepte buffer methode. Z-buffer is een rasterbuffer die kleur- en diepte-informatie voor elke pixel opslaat. De Z in Z-buffer verwijst naar het "Z" -vlak in de 3-dimensionale ruimte. Z-buffermethoden detecteren zichtbare oppervlakken door de oppervlakdieptewaarden voor elke pixel in de scène op het projectievlak te vergelijken. Dit gebeurt meestal in hardware, maar soms uitgevoerd in software. Gewoonlijk wordt Z buffer methode toegepast op scènes die alleen uit polygonen bestaan. Z-buffermethode is erg snel omdat de dieptewaarden zeer gemakkelijk kunnen worden berekend. Een van de belangrijkste aspecten die de kwaliteit van de afgebeelde graphics beïnvloeden, is de granulariteit van de Z-buffer. Lagere granulariteit kan problemen veroorzaken zoals Z-vechten (vooral voor zeer dichtbijwerpen). Bijvoorbeeld, 16-bits Z buffers kunnen deze problemen veroorzaken. 24-bit of hoger Z-buffers zorgen voor betere kwaliteit in deze situaties. Een 8-bits Z-buffer wordt beschouwd als te weinig buffer precisie om nuttig te zijn.

Wat is een buffer?

Een buffer (ook bekend als anti-aliased, area-gemiddelde accumulatie buffer) is een uitbreiding van de Z buffer. Een buffer algoritme is ontwikkeld door Pixar. Een buffermethode kan effectief worden gebruikt voor virtuele geheugencomputers op middelgrote schaal. Het zelfde algoritme gebruikt door Z buffer wordt gebruikt met A buffer. Echter, een buffer biedt anti-aliasing in aanvulling op wat Z buffer doet. In een buffer bestaat elke pixel uit een groep subpixels. De uiteindelijke kleur van een pixel wordt berekend door alle subpixels op te sommen. Een buffer krijgt de naam accumulatie buffer omdat deze accumulatie plaatsvindt op sub pixel niveau.

Wat is het verschil tussen Z buffer en A buffer?

Z buffer en A buffer zijn twee van de meest populaire zichtbare oppervlakte detectietechnieken.In feite is een buffer een uitbreiding naar Z-buffer, die anti-aliasing toevoegt. Typisch, een buffer heeft een betere beeldresolutie dan Z-buffer, omdat het een gemakkelijk berekend Fourier-venster gebruikt. Een buffer is echter een beetje duur dan Z-buffer.