Verschil tussen vitiligo en leucoderma | Vitiligo vs Leucoderma
Leucoderma vs Vitiligo
Het vitiligo en leucoderma (leukoderma) zijn hetzelfde. Vitiligo is de medische term voor leukoderma, en er is geen verschil tussen vitiligo en leukoderma. Michael Jackson en Jon Hamm hadden vitiligo. Dit artikel zal in detail bespreken wat vitiligo is, wat zijn klinische kenmerken, symptomen, oorzaken en prognose zijn, en ook de behandeling die het nodig heeft.
Huidkleur is het gevolg van een pigment genaamd melanine, geproduceerd in melanocyten. Wanneer de melanocytfunctie verslechtert, verliest de huid haar kleur. Dit heet vitiligo. Hoewel de exacte oorzaak voor vitiligo een mysterie is, zijn er veel theorieën die de pathofysiologie verklaren. Sommigen suggereren dat het auto-immuun is, waarbij het lichaam immuunsysteem optreedt tegen melanocyten die hen vernietigen. Anderen stellen een genetische link voor. TYR-gen, dat kankercellen in maligne melanoom, helpt, is ook bij vitiligo-patiënten aanwezig. In vitiligo maakt TYR-gen melanocyten meer vatbaar voor immuun gemedieerde schade. Oxidatieve stress theorie suggereert dat giftige zuurstof metabolieten gevormd in normale lichaamsmeganismes melanocyten vernietigen. Inflammatie is een weefselreactie op schadelijke stoffen. Schade kan het gevolg zijn van virussen, bacteriën of chemicaliën. Overdreven ontstekingsreactie geeft giftige stoffen vrij die melanocyten beschadigen en vernietigen. Sommige virussen kennen huidcellen specifiek te beïnvloeden. Dit kan ook een rol spelen in vitiligo.
Er zijn twee soorten vitiligo. Segmentale vitiligo verschijnt alleen aan één kant, vooral in gebieden die verband houden met dorsale wortelvoorziening. De verschijning, vorm, kleur en grootte veranderen van patiënt tot patiënt. Segmentale vitiligo verspreidt zich snel, maar reageert goed op de behandeling. Het is niet bekend dat geassocieerd wordt met auto-immuunziekten. Niet-segmentale vitiligo verschijnt symmetrisch. Er zijn vijf verschillende klassen van niet-segmentale vitilgo. Zij zijn algemene, universele, acro-facial, mucosale en focal vitiligo. Wanneer alleen een klein gebied van gepigmenteerde huid blijft met uitgebreid generaal vitiligo, wordt het genoemd vitiligo universalis . Acro-facial vitiligo beïnvloedt gezicht, vingers en tenen. Focal vitiligo is de gelokaliseerde vorm van de ziekte.
Ultraviolette lichtbelichting en steroidtherapie zijn de meest voorkomende behandelingsmethoden. Ultraviolette lichtbelichting kan als kantoor of thuisprocedure worden uitgevoerd. Behandelingsschema kan een paar weken lang zijn. Hoe langer de plekken er geweest zijn, hoe langer het duurt voordat de behandeling in werking treedt. Onderzoek suggereert dat fototherapie niet betrouwbaar is, en er is geen manier om de huid te pigmenteren. Psoralen kan resulteren in gedeeltelijke re-pigmentatie wanneer toegevoegd aan fototherapie. Vitamine B12 en foliumzuur hebben ook bevredigende resultaten in studies getoond door 50% van de gevallen opnieuw te pigmenteren. Steroïden beïnvloeden de ontstekingsmechanismen van het lichaam die de melanocytschade minimaliseren. Maar langdurige behandeling met steroïden kan huidverdunning, haaruitval en Cushing zoals voorwaarde veroorzaken. Sommige studies hebben aangetoond dat Tacrolimus effectief is tegen vitiligo. Kosmetische camouflage voorkomt dat onaangeraakte huid in de zon wordt blootgesteld wanneer ze blootgesteld worden aan zonlicht. De-pigmenterende onaangetaste gebieden in geval van vitiligo universalis is een laatste sloot optie, en de basiszonneveiligheid moet daarna worden nageleefd. Melanocytransplantatie is een andere minder gebruikte methode.
