Verschil tussen statische wrijving en kinetische wrijving

Statische wrijving vs Kinetische wrijving

Statische wrijving en kinetische wrijving zijn twee vormen van wrijving. Wrijving is een zeer belangrijk concept als het gaat om het gebied van mechanica van vaste lichamen. Wrijving wordt beschouwd als een van de belangrijkste oorzaken van mechanisch energieverlies. Daarom is een goed begrip van wrijving nodig om efficiëntere machines te ontwikkelen om energie te besparen. Wrijving, of het statisch of kinetisch is, speelt een vitale rol in ons dagelijks leven. Als het niet voor wrijving is, zouden we gewoon niet een lepel kunnen lopen of zelfs pakken. Inzicht in wrijving is zeer belangrijk op gebieden zoals mechanica, autotechniek, natuurkunde en zelfs levenswetenschappen. In dit artikel gaan we bespreken wat statische wrijving en kinetische wrijving zijn, hun definities, hoe ze zich voordoen, hun overeenkomsten, welke factoren hebben statische en kinetische wrijving en uiteindelijk hun verschillen.

Statische wrijving

Om te begrijpen wat statische wrijving is, moet men eerst het begrip wrijving als geheel begrijpen. Wrijving kan optreden in elk medium. Het is de weerstand van de media naar een relatief bewegend object, of een object dat probeert te bewegen. Statische wrijving is een sub-sectie van droge wrijving. Wanneer twee vaste objecten elkaar aanraken, is er een kracht die de relatieve beweging van de twee gezichten verzet. De belangrijkste oorzaak voor deze weerstand is de ongelijkheid van de twee gezichten. Deze gezichten hebben kleine pieken op het microscopische niveau. Wanneer pieken van één oppervlak in de valleien van het andere oppervlak gaan, hebben deze objecten de neiging om te vergrendelen, waardoor de relatieve beweging wordt beperkt. Als een voorwerp op een vlak oppervlak wordt geplaatst, wordt een kracht parallel aan het vlak gegeven, zal het object niet bewegen. Dit komt door de statische wrijving. Volgens het principe van kracht evenwicht is de statische wrijving gelijk aan de toegepaste kracht. Droogwrijving heeft drie hoofdwetten. Amonton's eerste wet zegt dat de wrijvingskracht rechtstreeks evenredig is aan de toegepaste belasting. Amonton's tweede wet zegt dat de wrijvingskracht onafhankelijk is van het contactgebied. De derde wet beschouwt de kinetische wrijving. Het kan worden geformuleerd dat de wrijvingskracht gelijk is aan de normale kracht tot de oppervlaktijden, de evenredigheidskonstante. Aangezien wrijving gelijk is aan de toegepaste kracht, is de evenredigheid constant afhankelijk van de toegepaste kracht, maar deze evenredigheidskonstante staat bekend als de wrijvingscoëfficiënt. Er is een maximale waarde voor de statische wrijving, en daarom is het de statische wrijvingscoëfficiënt. Een kracht, die groter is dan de maximale kracht van wrijving, is nodig om het object te verplaatsen.

Kinetische wrijving

Kinetische wrijving gebeurt wanneer twee aangeraakt object verhoudt naar elkaar.De wet van Coulomb zegt dat de kinetische wrijving onafhankelijk is van de glijsnelheid. Er wordt waargenomen dat de kinetische wrijving iets lager is dan de maximale statische wrijving. Dit veroorzaakt het onbalans gevoel wanneer een voorwerp begint te bewegen. De kinetische wrijving op elk oppervlak is altijd tegengesteld aan de bewegingsrichting.

Wat is het verschil tussen statische wrijving en kinetische wrijving? • Statische wrijving gebeurt wanneer twee objecten in relatie tot elkaar rusten, maar kinetische wrijving gebeurt wanneer twee ten opzichte van elkaar bewegen. • Kinetische wrijving is minder dan de maximale statische wrijving. • Statische wrijving kan nul zijn, terwijl kinetische wrijving niet zo praktisch kan zijn.