Verschil tussen silt en klei

Silt vs Clay

Het woord bodem, wanneer gebruikt in normale inhoud, verwijst alleen naar dat waarop we allemaal stand. Echter, ingenieurs definiëren (in bouw) grond als elk grondmateriaal dat zonder blastverwijdering kan worden verplaatst, terwijl geologen definiëren als rotsen of sedimenten veranderd door verwering. De beoefenaars van technici classificeren grond in verschillende typen op basis van de grootteverdeling van korrel (deeltjes). Volgens deze classificatie zijn de belangrijkste bodemsoorten rotsblokken, grind, zand, slib en klei. Verschillende 'bodemscheidelijke grenswaarden' hebben ontwikkeld door verschillende instellingen en organisaties zoals het Massachusetts Institute of Technology (MIT), het Amerikaanse ministerie van Landbouw (USDA), de Amerikaanse Vereniging van Weg- en Vervoerambtenaren (AASHO), Unified Soil Classification System, enz. Momenteel is de classificatie van Unified Soil Classification System momenteel wijd over de hele wereld gebruikt. Volgens een verenigd bodemklassingssysteem, indien deeltjesgrootten van bodem minder dan 0. 075mm zijn, kunnen ze ook silt of klei zijn. Zowel klei als slib vallen onder de categorie fijnkorrelige grond.

Klei

Een bepaalde grond wordt geclassificeerd als klei als het kleimineralen bevat. Klei is plastic en samenhangend. Kleideeltjes kunnen niet door het blote oog worden gezien, maar het kan gezien worden via een krachtige microscoop. Kaoliniet, montmorilloniet, illiet vinden vooral kleimineralen in de bodem. Dit zijn kleine platen of vlokken zoals structuren. Kleimineralen zijn zeer elektrochemisch actief. Wanneer veel kleimineralen in een bepaalde grond voorkomen, dan is die grond bekend als zware of dichte bodem. In droge toestand is klei bijna hard als beton. De ruimtes tussen gronddeeltjes zijn erg klein. In grondmeganica speelt klei een belangrijke rol, omdat het de mogelijkheid heeft om de chemie of het gedrag van een bepaalde grond te veranderen. Grondsoorten met kleimineralen worden vaak gebruikt om vormen en beelden te vormen of te vormen. Beweging van plantenwortels, lucht en water door natte klei is erg moeilijk. Het specifieke gebied van kleimineralen is hoog (specifiek gebied = oppervlakte: massaverhouding)

Silt

Silt is fijnkorrelige grond met weinig of geen plasticiteit. Klei kan verder worden ingedeeld als organisch slib en anorganisch slib. Organisch silt bevat fijnkorrelige organische stoffen, terwijl anorganische zoutjes niet zijn. Permeabiliteit van slib is laag. Dat betekent dat afvoer van water door zilte grond niet makkelijk is. Silts bevatten meestal fijnere deeltjes van kwarts en silica. Silts zijn vochtgevoelig; dat wil zeggen een kleine verandering in vocht zal grote verandering in de droge dichtheid veroorzaken.

Wat is het verschil tussen Silt en Clay? Hoewel zeep en klei als fijne grondstoffen worden ingedeeld, hebben ze enig verschil tussen hen. - Kleideeltjes zijn veel kleiner dan siltdeeltjes, hoewel alle gronden met deeltjesgrootte minder dan 0. 075mm zijn ingedeeld als silt of klei. - Klei bevat kleimineralen, terwijl zeilen geen kleimineralen bevatten. - Plasticiteit van klei is veel meer dan die van silt. - Oppervlaktextuur van silt is glad en glad om aan te raken wanneer het nat is, terwijl klei kleverig en plastic is als het nat is. - In de meeste gevallen is de droge sterkte van klei groter dan die van zilver. - Klei is energiegevoelig voor droge dichtheid, terwijl zeilen vochtgevoelig zijn voor droge dichtheid. - Dilting van zeilt is groter dan die van klei. - Taaiheid van klei is hoger dan zilver.