// www. phschool. com / science / biology_place / biocoach / bioprop / ribose. HTML Ribose en deoxyribose zijn beide vormen van eenvoudige suikers of monosacchariden die worden aangetroffen in de levende organismen. Ze zijn biologisch van groot belang, omdat ze helpen de blauwdruk van het organisme te vormen die vervolgens generaties lang wordt doorgegeven. Elke verandering in de blauwdruk in de ene generatie van de soort manifesteert zich in de volgende in de vorm van fysieke of evolutionaire veranderingen. Maar ribose en deoxyribose hebben enkele subtiele maar essentiële verschillen.
Ribosesuiker
Dit is een pentosesuiker met vijf koolstofatomen en tien waterstofatomen. De molecuulformule is C5H10O5. Dit is ook bekend als aldopentose omdat het een aldehydegroep heeft die aan het einde van de keten in de open vorm is bevestigd. De ribosesuiker is een reguliere monosacharide waarin aan elk koolstofatoom in de keten één zuurstofatoom is bevestigd. Op het tweede koolstofatoom is in plaats van waterstof een hydroxylgroep bevestigd. De hydroxylgroepen op het tweede, derde en vijfde koolstofatoom zijn vrij, zodat drie fosfaatatomen zich daar kunnen hechten. Het ribonucleoside gevormd door de combinatie van ribosesuiker en een stikstofhoudende base wordt ribonucleotide, wanneer een fosfaatatoom eraan gehecht raakt. De base kan purine of pyramidine zijn, wat eigenlijk soorten aminozuren zijn. Aminozuren zijn bouwstenen voor eiwitten. Het ribonucleotide of ribonucleïnezuur (RNA) heeft drie chirale centra en acht stereoisomeren. De ribosesuiker wordt gevonden in het RNA van levende organismen. Het RNA is een enkelstrengig molecuul dat zich om zichzelf heen slingert. RNA of ribonucleïnezuur is het molecuul dat verantwoordelijk is voor het coderen en decoderen van genetische informatie. In eenvoudige taal helpt het om de blauwdruk van het organisme te kopiëren en tot uitdrukking te brengen en helpt het ook bij de overdracht van genetische informatie naar het nageslacht. Ze helpen ook bij de eiwitsynthese.
Deoxyribosesuiker
Deoxyribose is ook een vorm van pentosesuiker maar met één zuurstofatoom minder. De chemische formule van deoxyribosesuiker is C5H10O4. Het is ook een suiker met aldopentose omdat het een aldehydegroep eraan vasthecht. De modificatie helpt de enzymen die aanwezig zijn in het levende lichaam om te differentiëren tussen ribonucleïnezuur en deoxyribonucleïnezuur. De vorm van deoxyribosesuiker is zodanig dat vier van de vijf koolstofatomen samen met een atoom van zuurstof een vijfledige ring vormen. Het overblijvende koolstofatoom is gehecht aan twee waterstofatomen en ligt buiten de ring. De hydroxylgroepen op het derde en vijfde koolstofatoom kunnen zich binden aan fosfaatatomen. Als gevolg hiervan kunnen slechts twee fosfaatatomen zich hechten aan deoxyribosesuiker.Deoxyribose plus een eiwitbasis die ofwel purine ofwel pyramidine kan zijn vormt deoxyribonucleoside. Wanneer fosfaatatomen hechten aan deoxyribonucleoside vormt het deoxyribonucleïnezuur of het DNA. DNA is de winkel van genetische informatie in alle levende organismen. Elk organisme heeft een ander DNA dat verantwoordelijk is voor de karakteristieke kenmerken van die soort of dat organisme. Veranderingen in het DNA-molecuul zorgen voor een verandering in de genetische samenstelling van het organisme. DNA is een dubbele helixvormige structuur samengesteld uit nucleotiden die in een spiraalvorm zijn bevestigd. Nucleotide bestaat uit een stikstofhoudende base, pentosesuiker en fosfaat. De ordening van de stikstofbasis vormt de genetische code voor dat organisme.
Samenvattend, ribose en deoxyribose zijn eenvoudige suikers die deel uitmaken van nucleïnezuren die een van de belangrijke macromoleculen zijn die aanwezig zijn in alle levende organismen. Net als eiwitten en koolhydraten is nucleïnezuur ook van vitaal belang voor het overleven van alle levende organismen.
