Verschil tussen hervatting en CV Verschil tussen
Wanneer je een baan wilt aanvragen, kun je het wervingsbureau een CV of CV geven om te laten zien hun uw werk- en opleidingsgeschiedenis. Beiden zijn bedoeld om u aan de werkgever voor te stellen en hen te laten zien dat u in staat bent om werk te vinden. Welke je gebruikt hangt af van waar je bent in de wereld, wat je ermee wilt bereiken en wat je werkgeschiedenis is.
Het woord 'cv' komt van het Franse woord 'cv', wat 'samenvatting' of 'optelling' betekent. Een CV is een kort overzicht van je werkgeschiedenis, met misschien een paar andere dingen erin gegooid. De meeste andere details zullen worden verstrekt in een begeleidende brief of in een formulieraanvraag.
CV staat voor Curriculum Vitae, wat een Latijnse uitdrukking is die ruwweg "de loop van mijn leven" betekent. Dit geeft meestal een compleet overzicht van je werkgeschiedenis, evenals alle kwalificaties en vaardigheden, prestaties die je hebt gemaakt, je opleidingsgeschiedenis en eventuele persoonlijkheidskenmerken die je voelt, zullen je doen opvallen bij de andere aanvragers. De CV is veel diepgaander dan de CV is.
Normale CV's zouden twee A4-pagina's lang moeten zijn, hoewel het prima is om een kortere of een langere versie te hebben, afhankelijk van de ervaring. CV's zijn ongeveer even lang, papierachtig. CV's worden meestal afgedrukt op A4-papier, wat iets langer is dan Noord-Amerikaans papier, en hun afdruk is vaker kleiner, dus er is meer informatie per pagina. Ze gaan allebei van één tot twee pagina's lang: één pagina voor nieuwkomers op het personeel en twee voor de gemiddelde persoon. Voor zowel cv's als CV's is het acceptabel om drie pagina's te gebruiken voor mensen met meer dan tien jaar ervaring, vooral als dat managementervaring of ander belangrijk administratief werk omvat.
Een uitzondering is bij het solliciteren naar een baan die onderzoek of academisch werk omvat. Vanwege de aard van die onderwerpen kunnen de CV's vier tot vijf pagina's lang zijn.
Dus, wanneer gebruik je een CV en een CV? Dat hangt grotendeels af van het land waar u zich bevindt. In de Verenigde Staten en Canada stuurt u voor de meeste banen alleen een cv, omdat dat normaal is voor deze landen. Alle andere informatie die het bedrijf nodig heeft, wordt vaak verzonden in de vorm van een begeleidende brief, opgevoed in interviews of gevraagd op het sollicitatieformulier. Sommige academische of onderzoeksfuncties vragen echter om cv's.
In het Verenigd Koninkrijk, Ierland en Nieuw-Zeeland gebruiken ze alleen cv's en worden nooit cv's gebruikt. In het grootste deel van het vasteland van Europa komen cv's veel vaker voor dan cv's, hoewel je er in een paar landen misschien wat cv's tegenkomt.
In veel andere landen, zoals Australië, India en Zuid-Afrika, worden zowel cv's als cv's vaak gebruikt, en op sommige plaatsen kunnen de termen verwijzen naar hetzelfde document.Welke wordt gebruikt, hangt in het algemeen af van de aard van het werk. Over het algemeen vragen banen in de particuliere sector meestal om cv en ontvangen deze. Publieke dienst banen krijgen meestal cv's.
De belangrijkste uitzonderingen op deze regels zijn wanneer bedrijven uit de ene reeks landen in een andere landen een baan creëren. Als een bedrijf uit de Verenigde Staten bijvoorbeeld een vestiging in Engeland opricht, zal de Engelse tak van hun bedrijf waarschijnlijk zowel cv's als CV's accepteren.
Dus CV's zijn korte samenvattingen van iemands werkgeschiedenis, terwijl CV's een grondiger beeld van hun inloggegevens zijn. In de Noord-Amerikaanse landen worden cv's meer geaccepteerd. In het Verenigd Koninkrijk, Ierland en Nieuw-Zeeland gebruiken ze alleen cv's en veel van de andere Gemenebestlanden gebruiken beide.
