Verschil tussen Oxidatie Aantal en Charge

Oxidatiegetal versus Charge

verschillen verschillende elementen in de periodieke tabel verschillende chemische en fysieke eigenschappen. En als ze samenkomen om moleculen te vormen, passen verschillende elementen samen met andere elementen in verschillende verhoudingen. Onder een groot aantal variaties tussen elementen zijn de meest eenvoudige en belangrijke parameters hun lading en oxidatiegetal. Charge en oxidatie aantal van een element helpt om te identificeren, naar welke groep dit element behoort in de periodieke tabel. Het belangrijkste is dat het het vermogen van het element beschrijft om andere moleculen, coördinatieverbindingen te vormen, helpt om hun empirische formules te identificeren. Anders dan deze, geven de ladings- en oxidatiegetal ons veel informatie over de eigenschappen van de elementen.

Charge

Charge van elk atoom is nul. Wanneer atomen elektronen verwijderen of verkrijgen, krijgen ze een lading. Atomen doen dit om hun valentop volgens de octetregel te vullen. In een atoom zijn het aantal protonen en elektronen in gelijke getallen. Protonen worden positief geladen, terwijl elektronen negatief geladen zijn. Dus wanneer elektronen uit de valenschaal worden verwijderd, vormt het atoom een ​​positief ladingion, omdat het aantal positieve protonen hoger is dan het aantal elektronen in dat ion. Wanneer een atoom meer elektro negatief is, kan het elektronen van andere atomen naar zichzelf trekken. Wanneer dit gebeurt, krijgen ze meer elektronen dan het aantal protonen in hun kern ligt, waardoor de atomen negatieve ionen worden. Het aantal elektronen gesneden of abstract verschilt van atoom naar atoom. Dit kan worden voorspeld uit de positie van het element in de periodieke tabel. Normaal gesproken vormen dezelfde groepsatomen dezelfde geladen ionen, omdat ze hetzelfde aantal valenceelektronen hebben. Het groepnummer toont ook het aantal valence-elektronen; daarom kunnen we de lading van de ionen in die groep bepalen. Bijvoorbeeld vormen groep één elementen monovalente (+1) geladen ionen. Groep twee elementen vormen tweewaardige positief geladen ionen. Groep drie en groep vier atomen vormen +3 en +4 geladen ionen dienovereenkomstig. Van groep 5 tot zeven groep maken atomen negatief geladen ionen, omdat het gemakkelijker is om hun valence-elektronen te vullen door gewoon 2 of 3 elektronen te krijgen in plaats van vijf, zes of zeven elektronen uit te geven. Dus groep vijf elementen maken -3 geladen ionen, terwijl groep 6 elementen -2-ionen maken en groep 7 elementen maken -1 ionen. Anders dan deze eenvoudige geladen ionen, zijn er ook samengestelde ionen met ladingen zoals NH ₄ ⁺ en CO ₃ ^2- enz.

Oxidatiegetal

Oxidatiegetal is een kenmerk van het centrale atoom van een coördinatieverbinding.Soms zijn de lading en het oxidatiegetal gelijk, maar soms is het anders. Bijvoorbeeld, de eenvoudige s-blok- en p-blokelementen hebben hetzelfde oxidatiegetal als hun lading. Ook hebben polyatomische ionen hetzelfde oxidatiegetal als de lading. Hetzelfde element kan verschillende oxidatiegetallen hebben, afhankelijk van de andere atomen waaraan het verbonden is. In een vrij element is oxidatiegetal altijd nul. Overgangsmetaalionen (d blok), elementen hebben verschillende oxidatiegetallen.

Wat is het verschil tussen Charge and Oxidation Number? • Het laden van een atoom in een molecuul wordt bepaald door alle elektronen die gelijk worden in een band tussen twee of meer atomen te beschouwen. • Oxidatiegetal is de lading die een atoom zou hebben, als het meer elektronegatieve atoom beide elektronen in een binding verwierf. • Dus, als alle liganden in een coördinatieverbinding heterolytisch verwijderd worden, zal het resterende aantal elektronen in het centrale atoom zijn oxidatiegetal geven.