Verschil tussen oogheelkunde en optometrie Verschil tussen
lijken veel mensen verwarring te hebben bij het bepalen van de verschillen tussen oogheelkunde en optometrie. Hoewel ze zich allebei zorgen maken over oogzorg, zijn er ook verschillende andere factoren voor de vaak voorkomende misvattingen tussen de twee. Een van de belangrijkste redenen voor deze verwarring is het feit dat optometristen meestal worden beschouwd als oogartsen, maar ze hebben geen medische graad waar ze als oogartsen werkzaam zijn.
De optometristen ontvangen een doctor in de optometrie, maar dit geeft hen alleen recht op optometrie en niet op medicijnen. Meestal houdt de praktijk van optometrie meestal in het onderzoeken van het oog voor het voorschrijven en uitgeven van corrigerende lenzen, evenals de tekenen en niet-chirurgische behandeling van sommige oogziekten zoals cataract. Er zijn ook enorme toestanden door verschillen in de algemene optometrische basis van de praktijk, waarbij sommige van deze toestanden het gebruik van meer farmaceutische middelen dan sommige andere toestanden mogelijk maken.
De aard van de praktijk van een oogarts is daarentegen over het algemeen breder. Een oogarts is een echte arts die gespecialiseerd is in alle gebieden van oogzorg, waaronder zaken als diagnose, management en chirurgie van de oogaandoeningen en andere aandoeningen van het oog.
Ook is er een enorm verschil in het trainingsaspect tussen een optometrist en een oogarts. Een optometrist heeft meestal maar ongeveer zeven jaar scholing in een college van optometrie. Een oogarts ontvangt minimaal twaalf jaar onderwijs. Deze opleiding omvat gewoonlijk vier jaar college, daarna vier jaar medische opleiding, minstens één jaar of zelfs meer jaren algemene chirurgische en medische training en ten slotte hebben ze ten minste drie jaar een eye-residency-programma dat meestal ziekenhuisgericht is. Na al deze trainingen is er minstens een jaar, zo niet meer, een subspecialitaire fellowship.
Naast de optometristenstudie van refractieafwijkingen zullen de optometristen tijdens de training ook een beperkte blootstelling hebben aan patiënten met oogaandoeningen of oogziekten. Oogartsen hebben een volledige en volledige medische opleiding aan de andere kant, en dit wordt gevolgd door uitgebreide training in zowel de klinische als chirurgische training die betrokken is bij oftalmologie. Een oogarts heeft ook honderden uren die gewijd zijn aan de zorg en behandeling van verschillende patiënten.
Een oogarts zal eerder een operatie voorstellen, terwijl een optometrist eerst andere vormen van mogelijke behandelingen zal uitputten. Dus tenzij het probleem acuut is, zal een optometrist blijken te zijn meer kosteneffectieve optie voor een routine oogzorg.
