Kern splitsing en fusie | Verschil tussen

kernfusie versus splijting

in de natuurkunde, wordt geleerd dat een actie altijd een gelijke maar tegengestelde reactie heeft. Dat is de ultieme filosofie in de natuurkunde, waardoor alle gebeurtenissen en acties altijd een tegenovergestelde reactie hebben. Dit is de kern van kernfusie en nucleaire splijting. Dit zijn twee verschillende soorten reacties die bepaalde hoeveelheden energie vrijmaken. In eenvoudige chemie creëert men kleinere atomen, terwijl de andere atomen combineert om een ​​grotere vorm te vormen.

Wat is kernfusie?

Nucleaire fusie per definitie betekent het smelten van twee of meer atomen om een ​​grotere te vormen. Dit type reactie laat de atomen toe om te combineren om een ​​groter atoom met een hoger atoomgetal te creëren. Een manier om een ​​nucleaire fusie te veroorzaken, is door twee of meer kernen in de buurt van elkaar te vormen om een ​​reactie te vormen waardoor de atomen samenkomen en combineren om als één te vormen. Nucleaire fusie vindt natuurlijk plaats in de natuur. Een goed voorbeeld zou de sterren in de melkweg zijn. Er wordt gezegd dat miljoenen sterren gefuseerd zijn om een ​​enorme massale hitte te worden die we nu als de zon noemen.

Wat is nucleaire splijting?

Kern splijting is het tegenovergestelde van kernfusie. Nucleaire splijting is de verdeling van een groot atoom in twee of meer kleinere stukken. Om splijting te creëren, moeten twee voorwaarden worden voldaan: een zeer langzaam neutron is nodig voor het splitsingsproces en een minimale hoeveelheid van een bepaalde stof voor splijting. Dit bedrag heet kritische massa, die afhankelijk is van het neutron zelf. Een kernspeling komt niet in de natuur op de manier waarop fusie doet.

Wat is het verschil tussen Nucleaire splijting en Fusie?

Zowel kernfusie als splijting brengen zeer grote en aanzienlijke hoeveelheden energie uit en delen dezelfde energiebron, die het atoom zelf is. Het verschil tussen hen stelt ons in staat het proces beter te begrijpen en zal ons ook helpen bij het begrijpen van het concept van kernfusie en kernspeling.

• Nucleaire fusie neemt twee atomen en combineert ze in één, terwijl kernspeling één atoom neemt en deze in twee splitst.
• Tenzij een splitsing "trigger" aanwezig is, produceert nucleaire fusie radioactieve deeltjes, terwijl nucleaire splijtstof altijd radioactieve stoffen vormt als bijproducten die honderden jaren actief blijven.
• Nucleaire fusies komen voor in de natuur. Kernfragmenten komen niet vanzelfsprekend voor.

In het kort: 1. Nucleaire splijting en fusie geven beide grote hoeveelheden energie vrij. 2. Beiden produceren energie uit dezelfde energiebron: atoom. 3. Kernfusie komt voor in de natuur; de zon is het meest basale voorbeeld, terwijl splitsing daarentegen niet van nature voorkomt. 4. Nucleaire fusie is de combinatie van 2 of meer atomen om 1 groot atoom te vormen. Nucleaire splijting is de verdeling van een groter atoom in 2 of kleinere atoomdeeltjes. 5. Bij kernfusie moeten twee of meer kernen in de buurt van elkaar zijn om energie te creëren om elkaar vast te houden. Nucleaire splijting moet daarentegen een kritische massa en een zeer langzaam neutron hebben voor de splitsing