Verschil tussen NPV en Payback Verschil tussen

NPV versus Payback

te evalueren. In elk bedrijf is het van cruciaal belang om de waarde van een voorgesteld project te evalueren voordat er daadwerkelijk in wordt geïnvesteerd. Er zijn een aantal oplossingen om dit op financieel vlak te evalueren; onder hen zijn Net Present Value (NPV) en terugverdelingsmethoden. Deze twee kunnen de duurzaamheid en waarde van langlopende projecten meten. Ze verschillen echter in hun berekening, factoren en variëren dus in termen van beperkingen en voordelen.

NPV, ook wel bekend als Net Present Worth (NPW), is een standaardmethode om de tijdswaarde van geld te gebruiken om langetermijnprojecten te beoordelen. Het berekent een tijdreeks van cashflow, zowel inkomend als uitgaand, in termen van valuta. NPV komt overeen met de som van de contante waarden van de individuele kasstromen. Het belangrijkste om te onthouden over NPV is 'huidige waarde. 'Simpel gezegd, NPV = PV (huidige waarde)' 'I (investering). Bijvoorbeeld, gegeven $ 1, 000 voor I, $ 10, 000 voor PV: $ 10, 000 - $ 1, 000 = $ 9, 000 = NPV. Bij het kiezen tussen alternatieve beleggingen, kan NPV helpen degene te bepalen met de hoogste contante waarde, specifiek met deze voorwaarden: als NPV> 0, accepteer de investering, als NPV <0 de investering verwerpt, en als NPV = 0, is de investering marginaal.

Omgekeerd wordt de terugverdelingsmethode gebruikt om een ​​aankoop- of uitbreidingsproject te evalueren. Het bepaalt de periode, meestal in jaren, waarin investeringen worden terugbetaald. Het is gelijk aan de initiële investering gedeeld door jaarlijkse besparingen of inkomsten, of in rekenkundige termen: terugverdientijd = I / CF (cashflow per jaar). Bijvoorbeeld, gegeven $ 10.000 voor I en $ 1.000 voor CF, 10.000 / 1.000 = 10 (jaren) = terugverdientijd. Hoe korter de terugverdientijd, hoe beter de investering. Een lange terugverdientijd betekent dat de investering voor lange tijd wordt geblokkeerd; wat een project meestal relatief onhoudbaar maakt.

Net Present Value-analyse verwijdert het tijdselement bij het wegen van alternatieve beleggingen, terwijl de terugverdelingsmethode zich richt op de tijd die nodig is voor het rendement van een investering om de totale initiële investering terug te betalen. Daarom wordt de tijdwaarde van geld, inflatie, financiële risico's, enz. Niet goed beoordeeld in plaats van NPV, die de winstgevendheid van een investering nauwkeurig meet. Hoewel de terugverdelingsmethode de maximaal aanvaardbare periode van de investering aangeeft, houdt het geen rekening met mogelijke kansen die zich na de terugverdientijd kunnen voordoen, en evenmin met de totale inkomens. Het geeft niet aan of aankopen na verloop van tijd positieve winsten zullen opleveren.

NPV biedt dus betere beslissingen dan de terugverdelingsmethode bij het doen van kapitaalinvesteringen; alleen vertrouwen op de terugverdelingsmethode kan leiden tot slechte financiële beslissingen.De meeste bedrijven koppelen de terugverdelingsmethode meestal met NPV-analyse. Wat de voordelen betreft, is de methode van de terugverdientijd eenvoudiger en eenvoudiger te berekenen voor kleine, zich herhalende investeringen en factoren in belasting- en afschrijvingspercentages. NPV is daarentegen accurater en efficiënter omdat het gebruik maakt van cashflow, niet van inkomsten, en resulteert in investeringsbeslissingen die waarde toevoegen. Aan de andere kant gaat het uit van een constante disconteringsvoet gedurende de levensduur van een investering en is het beperkt in het voorspellen van kasstromen. Bovendien, de nadelen van Payback omvatten het feit dat het geen rekening houdt met kasstromen en winsten na de terugverdientijd en de geldwaarde, samen met financiële risico's voorafgaand aan of tijdens investeringen.

Samenvatting

1) NPV- en terugverdelingsmethoden meten de winstgevendheid van langetermijninvesteringen.

2) NPV berekent de huidige waarde van een investering, maar elimineert het tijdselement en gaat uit van een constante discontovoet in de tijd.

3) Terugverdientijd bepaalt de periode waarover een 'terugverdientijd' op een specifieke investering zal worden gemaakt. Het houdt echter geen rekening met de tijdswaarde van geld en de winstgevendheid van het project na de terugverdientijd. <4> 4) De meeste bedrijven gebruiken een combinatie van de twee beoordelingsmethoden om tot een optimale financiële beslissing te komen.