Verschil tussen MS en ALS Verschil tussen

MS versus ALS

Het is vrij triest en verontrustend dat sommige mensen ziek worden in de loop van hun leven. Wat is erger als dit een neurologisch probleem is dat op de lange termijn ernstige problemen kan veroorzaken als het niet wordt behandeld of onderhouden met de juiste medische interventies. Dit soort ziekten zou ons doen beseffen dat we nog steeds het geluk hebben om te leven. Dat God ons een tweede kans gaf om te leven, zou ons dankbaar moeten maken.

MS en ALS zijn twee neurologische ziekten die op de lange termijn behoorlijk afmatten. "MS" staat voor "multiple sclerose", terwijl "ALS" staat voor "amyotrofische laterale sclerose. "" Amyotroof "betekent" geen spiervoeding. "" Lateraal "betekent" zijde ". "" Sclerose "betekent" verharding van bindweefsel "dat toeneemt en de verharding veroorzaakt. Beide zijn aandoeningen van het ruggenmerg. Laten we proberen beide ziekten te differentiëren.

In termen van levensverwachting kunnen MS-patiënten tot op hoge leeftijd leven. ALS-patiënten sterven helaas jonger omdat de oplopende verlamming permanent wordt. Dit stopt hun diafragmaspier om te ademen waardoor ze zullen sterven. Bij ALS-symptomen betreft het de vrijwillige spieren tijdens MS, het betreft zowel vrijwillige als onvrijwillige spieren.

MS veroorzaakt een afwijking van de myeline. De myelineschede is verantwoordelijk voor het bedekken van de zenuwen. ALS daarentegen beïnvloedt de motorische zenuwcellen van het ruggenmerg. ALS is ook bekend als de ziekte van Lou Gehrig.

Voor de eerste symptomen die optreden bij MS, is het meestal optische neuritis die wordt gekenmerkt door wazig zien. De andere is paresthesie, wat betekent doofheid of tintelingen van de ledematen. Bij ALS zou het echter spierzwakte zijn die zich aan slechts één zijde van het lichaam van de patiënt zal voordoen. Er zou ook een probleem zijn met het schrijven of opnemen van voorwerpen in dat onderdeel of de betreffende hand. Er zou ook moeilijkheid zijn om trappen te beklimmen.

ALS is progressief en dodelijk. Het veroorzaakt de dood in twee tot vier jaar na de eerste diagnose en het begin van de symptomen. De gebruikelijke doodsoorzaak bij mensen met ALS is ademhalingsfalen en longontsteking. MS is permanent maar is niet dodelijk. Mensen met MS sterven meestal een decennium eerder tot vijf jaar eerder dan de gewone bevolking.

Er zijn geen behandelingen beschikbaar voor ALS en MS. Deze ziekten worden gediagnosticeerd met behulp van een MRI. Het wordt gediagnosticeerd door neurologen of een arts wiens specialiteit het zenuwstelsel is dat de hersenen, het ruggenmerg en neuronen omvat. Er zijn nog geen bekende oorzaken voor beide neurologische aandoeningen.

Samenvatting:

1. ALS is progressief en dodelijk, terwijl MS permanent is maar niet dodelijk.

2. ALS-patiënten overlijden binnen twee tot vier jaar na de diagnose, terwijl MS-patiënten vijf tot

sterven, tien jaar jonger dan de bevolking.

3. ALS-patiënten manifesteren eenzijdige zwakte als het initiële symptoom, terwijl MS-patiënten

een wazig zicht en paresthesie vertonen.

4. Bij ALS-symptomen betreft het de vrijwillige spieren, terwijl bij MS ze zowel de vrijwillige als de onvrijwillige spieren betrekken.