Verschil tussen MHC en HLA Verschil tussen

MHC versus HLA

"MHC" staat voor "major histocompatibility complex", terwijl "HLA" de korte versie is van "humaan leukocytenantigeen. "

Beide zijn groepen van antigenen of eiwitten die worden aangetroffen op het oppervlak van cellen en in de genetische samenstelling of het DNA. Hun functies lijken ook erg op elkaar: ze identificeren en voorkomen dat een vreemd eiwit of een vreemde cel in het lichaam van een organisme binnendringt of zich verspreidt. Dit gebeurt vaak in coördinatie met het immuunsysteem, dat deze vreemde lichamen aanvalt. Beide groepen eiwitten reguleren het immuunsysteem zelf evenals de reactie daarop.

Het belangrijkste verschil tussen de twee groepen is dat MHC vaak voorkomt bij gewervelde dieren, terwijl HLA alleen bij mensen voorkomt. Ter vereenvoudiging is HLA de versie van MHC van het menselijk lichaam. Een deel van de verantwoordelijkheid van deze antigenen is het detecteren van cellen die het lichaam binnendringen. Na detectie worden cellen herkend als lokaal of vreemd. Lokale cellen met virussen en andere schadelijke organismen worden vaak geïdentificeerd en aangevallen. Dit geldt ook voor vreemde cellen die in het lichaam worden ingebracht.

Deze antigenen zijn vaak betrokken wanneer een orgaantransplantatie gepland is voor een organisme of een mens. Bepaalde tests worden uitgevoerd om de compatibiliteit tussen een orgaan en het lichaam van een ontvanger te bepalen. Bijna perfecte of perfecte combinaties zijn in deze situaties wenselijk om het risico te verkleinen dat het lichaam van de ontvanger het orgaan afwijst.

Afgezien van orgaantransplantaties zijn zowel MHC als HLA zeer nuttig bij het versterken van een lichaam en zijn immuunsysteem. Bij mensen wordt de HLA ook gebruikt in vaderschapstesten om de afstamming van een kind te bepalen; dit wordt gedaan door antigenen van het kind, de vader en de moeder te vergelijken.

Een nadeel van MHC en HLA is dat ze bepaalde erfelijke ziekten zoals kanker, diabetes en lupus dragen.

Beide antigenen zijn ook verantwoordelijk voor het voorkomen van inteelt of de toestand van overmatig soortgelijk genetisch materiaal in een persoon. Ze geven de voorkeur aan diversiteit in de genetische samenstelling, maar zijn tegelijkertijd verantwoordelijk voor samenwerking in termen van kin-herkenning, dubbele herkenning en matching van transplantaties.

Zowel MHC als HLA hebben vier classificaties van antigenen. Alleen de eerste en tweede klassen van antigenen zijn echter verantwoordelijk voor de identificatie en een respons op elke cel, ongeacht of deze lokaal of extern is. Klasse I-antigenen hebben te maken met de vernietiging van vreemde of geïnfecteerde lokale cellen; dit komt voor in alle soorten cellen behalve voor rode bloedcellen.

Ondertussen mediëren antigenen van klasse II specifieke immunisatie tegen het antigeen. Klasse II-antigenen worden gevonden in B-cellen, macrofagen en antigeen-presenterende cellen (APC's).

MHC en HLA fungeren beide als schilden van verdediging en bescherming van het organisme van een lichaam.

Samenvatting:

1. MHC en HLA verschillen enigszins, maar hun functies zijn in principe hetzelfde.

2. Zowel MHC als HLA worden geclassificeerd als eiwitten en antigenen. Ze bevinden zich allebei in de cellen van een organisme en werken hand in hand met het immuunsysteem van het lichaam.

3. MHC wordt bij veel gewervelde dieren gevonden, terwijl HLA alleen bij mensen voorkomt; HLA is eigenlijk het menselijke MHC.

4. Zowel MHC als HLA zijn identificaties van lokale en vreemde cellen in een lichaam. Vreemde en geïnfecteerde cellen worden aangevallen en geïmmuniseerd. MHC en HLA reguleren het immuunsysteem en zijn reacties.

5. Deze antigenen spelen een sleutelrol bij orgaantransplantaties; een orgaan kan door het lichaam van de ontvanger worden afgewezen als zijn MHC of HLA geen bijna perfecte overeenkomst is. Afgezien van immunisatie en histocompatibiliteit zijn deze antigenen ook verantwoordelijk voor de afweer van een lichaam tegen vreemde organismen.

6. Slechts twee van de vier klassen zijn verantwoordelijk voor de immuniteitsreacties van het lichaam.

7. HLA kan worden gebruikt bij het identificeren van de vader van een kind en kan ook fungeren als drager van erfelijke ziekten. Het voorkomt ook inteelt tussen mensen.