Verschil tussen Lidocaine en Lignocaine: Lidocaïne versus Lignocaine

Lidocaïne versus Lignocaine

Lidocaïne en lignocaïne is eigenlijk hetzelfde geneesmiddel aangeduid in twee verschillende namen. Het is een populair lokaal verdovingsmiddel. Lidocaïne is gebruikt om een ​​deel van het lichaam te bedekken wanneer nodig. Het wordt vaak gebruikt in tandheelkundige chirurgie, de behandeling van mondzweren en het krijgen van steken. Bekend als lignocaïnehydrochloride of lidocaïnehydrochloride, is dit geneesmiddel op de markt verkrijgbaar als gel en als injectie. Het geneesmiddel is een aromatisch amide dat de moleculaire formule van C14H22N2O heeft. Het geneesmiddel is ook bekend onder de naam xylocaine.

Lidocaïne

Lidocaïne is voornamelijk een verdovingsmiddel die gebruikt wordt in tandheelkundige chirurgie, chirurgische stiksels, enz. Om een ​​deel van het lichaam te laten dompelen om een ​​patiënt ongevoelig te maken voor pijn. De lidocaïnegel wordt ook gebruikt als smeermiddel bij het inbrengen van katheters en andere medische instrumenten in het lichaam. De toepassing ervan vindt u ook bij het behandelen van extreem pijnlijke ontstekingen in de blaas of urine. Werkingsmechanisme van lidocaïne is het stoppen van pijnsignalen tijdelijk. Dit wordt bereikt door het stoppen van de natriumkanalen die natrium in de zenuwcellen pompen, waardoor geen actiepotentieel ontstaat, waardoor de voortplanting van het pijnssignaal naar de hersenen wordt beëindigd.

Bij het aanbrengen van de lidocaïnegel dient aandacht te worden besteed aan het aanbrengen van de gel alleen op het benodigde gebied. Toepassing over een groot oppervlak kan de hoeveelheid geabsorbeerde hoeveelheid verhogen. Als er sprake is van bezuinigingen en beschadigde weefsels, vooral in slijmweefsel, kan de opname verhoogd worden en resulteren in overdosis. Opgemerkt wordt dat deze weefsels het geneesmiddel meer absorberen dan de gezonde weefsels. Ook, als het geneesmiddel op een verwarmd gebied van het lichaam wordt toegepast, zal het waarschijnlijk meer absorberen. Bij een incident van overdosering kunnen symptomen zoals langzaam ademhalen, ademhalingsproblemen, fits, ongelijke hartslag en zelfs coma worden waargenomen.

Sommige ernstige bijwerkingen die verband houden met lidocaïnegebruik zijn langzame hartslag, krampen, slaperigheid en wazig zicht. Kleine bijwerkingen zoals roodheid en zwelling op het gebied van medicijntoepassing worden ook bij veel incidenten opgemerkt. De lidocaïnegel moet met zorg worden behandeld, want als het per ongeluk aan de huid wordt toegediend, kan er tijdelijk gevoelloosheid optreden. Meestal duurt de gel ongeveer 3-5 minuten om het toegepaste gebied te verteren, die bij kleine operaties voordelig is door de tijd die is opgeslagen. Dit medicijn moet vermeden worden indien er aanvankelijk allergisch voor werd gevonden. Zwelling van gezicht, lippen, palmen of keel en zwaar van moeilijk ademhaling zijn tekenen van allergie en het gebruik moet onmiddellijk worden stopgezet.Lidocaine heeft geen schade aan de ongeboren baby getoond als een zwangere moeder het gebruikt. Het heeft echter schadelijke effecten op verpleegkinderen aangetoond wanneer een borstvoeder de drug gebruikt. In dergelijke situaties is het altijd raadzaam om medische hulp te zoeken voordat u het geneesmiddel gebruikt.

Lignocaine

Lignocaïne en lidocaïne is hetzelfde geneesmiddel genoemd in verschillende namen. Daarom zijn het gebruik, bijwerkingen, enz. Voor beide. De naam lignocaine is populair in het Verenigd Koninkrijk omdat het de voormalige goedgekeurde Britse naam voor het geneesmiddel onder de B373 drug directory is.

Lidocaïne vs Lignocaine

• Lidocaïne en lignocaïne is hetzelfde geneesmiddel. Lidocaine is de "aanbevolen internationale niet-eigendomsnaam" ook bekend als (rINN) en lignocaine is de naam die door britten is goedgekeurd.