Verschil tussen Journalist en Reporter Verschil tussen
zei Gorge Snell, een commentator voor de Amerikaanse media, ooit dat journalistiek geen handelswaar is, terwijl de verslaggeving dat wel is. Hij sloeg waarschijnlijk de spijker op zijn kop. Met een overvloed aan websites die nu overal op internet te vinden zijn, en elk concurrerend met de andere als eerste om de 'primeur' vrij te geven, gaat internet over 'rapporteren'. 'De meeste mensen zijn niet geïnteresseerd in het betalen voor de nieuwsverslagen die ze krijgen, dus is internet nu de' juiste plaats 'voor rapportage.
Ook tv en radio zijn de allereerste keuzes voor mensen wanneer er ergens ter wereld een ontwikkeling is. Of het nu gaat om een natuurramp, een vliegtuigcrash of een daad van terrorisme, dit is de voorkeurskeuze waar het grote publiek zich op zou richten. Twitter is snel op komst als een medium voor het verzenden van 'Breaking News', en veel beroemdheden en VIP's nemen hun toevlucht tot Twitter wanneer ze iets onmiddellijk publiek willen maken. De Facebook-status is een ander medium waarop updates worden gepost. Interessant is dat de traditionele gedrukte media, zoals kranten en tijdschriften, nu achterlopen met 'rapporteren', want tegen de tijd dat ze 'nieuwsverslagen' uitbrengen, zijn ze al 'oud'.
We zien dus dat de Reporter de persoon is die rapporteert over een evenement dat plaatsvindt overal ter wereld. Hij / zij voegt geen mening of analyse toe aan het rapport. Journalistiek, echter, in tegenstelling tot rapporteren, zou betekenen dat u 'onder' of 'onder' het nieuws krijgt. Het kan stappen zijn zoals onderzoek, analyse en goed doordacht commentaar of mening. Een journalist doorloopt al deze stappen wanneer hij een stuk schrijft. In het geval van een vliegtuigincident zou de journalist een paar stappen verder gaan dan alleen rapporteren wat er is gebeurd. Hij zou de geschiedenis van crashes voor dat luchtvaart- of vliegtuigmodel onderzoeken, en praten over de onderhoudsproblemen, enz. 1
Journalistiek is daarom een zeer brede term. Het omvat alle mensen die op dat gebied werken. In de nieuwsmedia zijn er naast de verslaggevers nog talloze andere werkfuncties die betrokken zijn bij de verspreiding van nieuwsgerelateerde informatie. Bewerkers, tv-ankers, verslaggevers en fotografen zijn allemaal opgenomen in de journalistiek. In eenvoudige termen kunnen we gerust stellen dat journalistiek de universele term is, terwijl rapportage een subset van dit universum zou vormen. Daarom is rapporteren volgens deze definitie zeker een onderdeel van de journalistiek.
Normaal gesproken geven Reporters het nieuws en kunnen ook presentatoren op televisie zijn. Het is mogelijk dat een journalist ook als verslaggever optreedt, maar normaal gesproken handelen reporters niet als journalisten. Een verslaggever zou nieuws aan de journalist verstrekken, die het vervolgens zou analyseren, onderzoeken en de verslaggever de gelegenheid zou bieden het te presenteren, of in sommige gevallen het zelf zou presenteren.In de praktijk kunnen we zien dat veel journalisten in de nieuwsmedia ook verslaggevers zijn omdat ze hun eigen onderzoeks-, opinie- of analyse-georiënteerde tv-programma's hebben, maar verslaggevers treden niet op als journalisten. Anderson Cooper, Christiana Amanpour en Wolf Blitzer die voor CNN werken, zijn allemaal zeer goede voorbeelden van journalisten. 2
Rapportage en commentaar
We zien dat commentaar van journalisten onderzoek, analyse en meningen inhoudt. Journalisten die schrijven of het commentaar doen, zijn aansprakelijk voor wat ze zeggen en moeten zich houden aan de regels van de ethiek van de journalistiek. Ze zijn letterlijk verplicht om dit bijna dagelijks te doen. Het is logisch dat, terwijl er dagelijks veel evenementen over de hele wereld plaatsvinden, wat er over het evenement en de achtergrond ervan is gezegd, van het allergrootste belang is. In de loop van de tijd hebben luisteraars en kijkers de neiging een bepaald vertrouwen in de journalist naar hun zin te ontwikkelen, en hij / zij kan een grote impact hebben op de manier waarop zij de gebeurtenissen begrijpen die lokaal, regionaal, nationaal of wereldwijd plaatsvinden. Verschillende journalisten passen verschillende normen van excellentie toe als het gaat om de toepassing van journalistieke ethiek en daarom moet ook het publiek op de hoogte zijn van dit verschil.
Een andere manier om naar dit onderwerp te kijken, is door de nieuwsmedia op te splitsen in twee secties: nieuws en meningen. Nieuws zou te maken hebben met Reporters en de Opinie zou gerelateerd zijn aan Journalisten. Interessant is dat wanneer journalisten een tv- of radioprogramma uitvoeren, ze gasten uitnodigen om ook hun mening en analyse te geven. De keuze om uit te nodigen weerspiegelt soms ook hun eigen meningen en voorkeuren, maar men gelooft dat ze dit naar beste vermogen doen terwijl ze proberen de journalistieke ethiek te volgen.
Verschillende journalisten volgen verschillende standaarden. In het geval van Reporters moeten ze ook de rapportage soms in evenwicht houden. Als een gebeurtenis die plaatsvindt, verhalen of versies van twee tegenovergestelde kanten vereist om te worden gepresenteerd, kan hij dat doen. Dit zou uitwijzen hoe twee verschillende kanten dezelfde gebeurtenis waarnemen. Een columnist die een journalist is, moet wat kleur toevoegen aan welk nieuwsitem waarnaar hij verwijst, of analyseren, vanuit een ander oogpunt dat hem toebehoort. De columnist kan ook beide kanten van het verhaal presenteren, maar in de praktijk zal de meeste columnist geneigd zijn om meer naar de ene kant te kijken dan de andere.
De columnisten schrijven natuurlijk over het nieuws zodra het al is gemeld, omdat ze een goed doordacht, reflecterend perspectief geven op het probleem. Wat hun mening betreft, dat is precies het doel waarvoor ze de kolom schrijven. Anders zou het zonder een mening gewoon een nieuwsbericht blijven zonder enig perspectief. Interessant is dat wanneer veel journalisten hun mening geven, ze door sommigen als 'bevooroordeeld' worden beschouwd. Ze zijn echter niet noodzakelijk bevooroordeeld. Het is een deel van hun werk. Ze worden verondersteld hun standpunt weer te geven, aan welke kant het ook staat.
Fox News heeft een bepaald standpunt en veel van de journalisten die het vertegenwoordigen, weerspiegelen dat standpunt.Andere tv-zenders hebben een andere klasse journalisten die voor hen werken die een ander gezichtspunt zouden hebben. Ze zijn niet alleen verslaggevers, en daarom hebben ze een mening over elk nieuwsitem dat ze relevant achten. Ze brachten het naar voren, samen met hun perspectief van kijken naar gebeurtenissen. Het is heel normaal dat verschillende journalisten verschillende opvattingen hebben over abortus, seksuele geaardheid en dergelijke, en als journalisten zijn ze vrij om die uit te drukken terwijl ze commentaar leveren op deze onderwerpen. Er komen vele malen dat de kijkers vinden dat een nieuwskanaal wat bijzaak is, en dat ze daarom naar een bepaald feest kantelen. Het is gewoon een kwestie van mening en hoe ze de dingen vanuit hun perspectief bekijken. Dit is gewoon journalistiek en het is ongetwijfeld anders dan rapportage. 3
Normen handhaven
De columnist of journalist wordt natuurlijk beheerst door dezelfde regels als de Reporters als het gaat om het baseren van hun verhalen op geverifieerde feiten. De columnist moet voortbouwen op feiten zoals deze in het verhaal voorkomen. Hij kan zijn mening uiten, maar hij kan en mag niet spelen met feiten en cijfers, omdat ze de realiteit van de situatie of gebeurtenis weergeven en de hele mening en analyse daarop zijn gebaseerd worden beschouwd als de basis. Zelfs als een columnist een andere persoon citeert, moeten de gegevens over deze quote eerst worden geverifieerd om de echtheid ervan te verifiëren. In het geval er fouten worden gemaakt, moet de columnist niet terughoudend zijn met het intrekken van wat hij heeft gezegd en het corrigeren van de informatie die verkeerd is aangeboden.
Hoewel er universele standaarden zijn die de columnisten en andere journalisten die hun mening uiten, die moeten worden gevolgd, kan elke nieuwsmediaafdeling zijn eigen set regels en normen hebben die zijn vastgesteld voor hun journalist, die door hun personeel moet worden gevolgd en alle journalisten die bij deze media werken. Een journalistiek onderzoek dat gepast is, moet worden gevolgd terwijl het binnen de grenzen van het fatsoen blijft. Om deze reden hebben de Journalisten niet de onbeperkte vrijheid om te zeggen of te schrijven wat ze maar willen.
In de loop van de tijd ontwikkelen kolonisten en journalisten op televisie en andere media een zekere volgeling van de fans, en daarom hebben de lezers en kijkers de neiging om een persoonlijke relatie met hen aan te gaan. De kern daarvan is hun vermogen om hun eigen mening te geven en de mening van degenen die hen volgen, die meestal op een bepaalde manier samenvallen met hen. Zelfs als dat niet het geval is, vertrouwen de kijkers en de lezers hun mening en waarderen ze hen en laten ze zich daarbij leiden door hun eigen perspectief te ontwikkelen van de onderwerpen die worden geuit of besproken. 4
We zien dus dat, hoewel feitelijke nauwkeurigheid en feitelijke verificatie de kern vormen van zowel de rapportage als de journalistiek, er veel ruimte beschikbaar is in de journalistiek om iemands mening uit te drukken die een zekere kant is voor verschillende kwesties. Bedenk echter wel dat er grenzen zijn in termen van fatsoen en vereiste van een passend journalistiek onderzoek, dat de schrijf- en tv- of radiopresentaties van de journalist zou begeleiden en beperken.De Reporters zijn ook gebonden aan fatsoensnormen en kunnen beter beide kanten van het verhaal laten zien of presenteren, als twee versies van dezelfde gebeurtenis lijken te bestaan.
