Verschil tussen hyperplasie en hypertrofie | Hypertrofie versus hyperplasie
Hypertrofie versus Hyperplasie < Hyperplasie en hypertrofie zijn twee termen die gebruikt worden in pathologie om groeivertnormaliteiten in levende
weefsels te verklaren. Gewoonlijk onder normale fysiologische stimulatie tonen weefsel normale ordelijke groeipatronen. Bij overmatige of abnormale stimulaties worden de weefsels buitengewoon groter. Omdat er twee verschillende pathologische entiteiten zijn, zijn er veel verschillen tussen hyperplasie en hypertrofie, die in dit artikel gedetailleerd worden verduidelijkt, door hyperplasie en hypertrofie en hun typen te definiëren en hun mechanisme te markeren en te veroorzaken.
HyperplasieHyperplasie is een toename van de grootte van het weefsel als gevolg van het toegenomen aantal componentcellen. Het belangrijkste mechanisme staat voor een grotere grootte in weefsels die bestaan uit labiele en stabiele cellen. Hyperplasie komt uit wanneer de componentcellen van een weefsel gestimuleerd worden om
mitotische verdeling te ondergaan, waardoor het aantal cellen wordt verhoogd. Fysiologische hyperplasie is een gevolg van verhoogde stimulatie. Wanneer de stimulatie wordt verwijderd, keren de weefsels terug naar normaal. Patologische hyperplasie komt ook voort uit verhoogde stimulatie van de cellen van weefsels. Bij patologische hyperplasie keren de weefsels echter niet normaal terug wanneer de stimuli verwijderd zijn. Endometrium hyperplasie is een belangrijk gevolg van verhoogde oestrogeen stimulatie, in het bijzonder wanneer de oestrogeen niet wordt tegengehouden door progesteron. Dit is het geval in peri-menopauze periode . Dit veroorzaakt buitensporige baarmoederbloeding. De aanwezigheid van overmatige trofische hormonen ( hormonen die een doelorgaan veroorzaken om te groeien en functioneren) veroorzaakt hyperplasie van de doelorganen. Overmatige afscheiding van adrenocorticotrofisch hormoon veroorzaakt bilaterale adrenale hyperplasie . Hyperplastische doelorganen tonen vaak verhoogde functie. Bij adrenale klieren is er overmatige afscheiding van cortisol . Schildklierhyperplasie resulteert uit verhoogde schildklierstimulerende hormoon (TSH) van de anterior hypofyse of door de werking van autoantistoffen die kunnen binden aan TSH-receptoren op de schildklier celmembraan. Hyperplasie van de prostaatklier komt voor bij oudere mannen door hyperplasie van zowel stromale als klierelementen. De exacte oorzaak is niet bekend, maar het dalen van androgeengehalten kan verantwoordelijk zijn.
Permanente Weefsel) Hypertrofie komt voort uit verhoogde hoeveelheden cytoplasma en cytoplasmatische organellen in cellen. In secretaire cellen wordt het secretaris systeem - met inbegrip van de endoplasmatische reticulum , ribosomen, en de Golgi zone - prominent. In contractiele cellen zoals spiervezels is er een toename van de grootte van myofibrillen. Hypertrofie is toe te schrijven aan een verhoogde vraag. Bij fysiologische hypertrofie, wanneer de vraag wordt verwijderd, keren de weefsels terug naar normaal overuren. Patologische hypertrofie komt ook door de toename van de vraag. Bij patologische hypertrofie keren de weefsels echter niet normaal terug wanneer de vraag wordt verwijderd. Myocardiale hypertrofie, als het zonder herkenbare oorzaak optreedt, wordt beschouwd als een voorbeeld van pathologische hypertrofie. Dergelijke hypertrofie wordt vaak geassocieerd met abnormale hartfunctie.
• Beide hypertrofie en hyperplasie kunnen samen optreden als gevolg van de verhoogde vraag.
• Hypertrofie heeft vergroting van stromale en cellulaire componenten door hun grootte te vergroten zonder te vermenigvuldigen, terwijl hyperplasie de weefselgrootte verhoogt door
celverdeling
.
