Verschil tussen hybridisatie en inteling | Hybridisatie versus Inbreeding

Hybridisatie versus Inbreeding

Omdat fokken en hybridisatie belangrijke aspecten zijn bij het beschermen van soorten, is het nuttig om het verschil tussen hybridisatie en inteling te kennen. Hybridisatie en inteling zijn twee verschillende soorten selectieve teeltprocessen. Beide processen betreffen planten en dieren met verschillende genetische eigenschappen. De selectieve fokmethoden worden meestal kunstmatig gemaakt om speciale dieren en planten te produceren met specifieke eigenschappen zoals plaagweerstand, chemische tolerantie, ziektebestendigheid, enz.

Wat is Hybridisatie?

In genetica wordt het proces van het kruisen van genetisch verschillende individuele ouders van twee soorten om een ​​vruchtbare nakomeling te produceren, aangeduid als hybridisatie. De nieuwe vruchtbare nakomelingen staan ​​bekend als een hybride. De hybriden zijn erg belangrijk in het proces van geografische isolatie en speciatie. Hybridisatie kan in zowel planten als dieren plaatsvinden of voorkomen. Muilezel is bijvoorbeeld een zeer algemeen voorbeeld als een hybride dier, die wordt geproduceerd door het fokken van een mannelijke ezel en een vrouwelijk paard. In dit voorbeeld hebben paard en ezel respectievelijk 64 en 62 chromosoomparen, maar muilezel heeft slechts 63. Zo kunnen de hybriden nieuwe gencombinaties hebben, die kunnen resulteren in een betere aanpassing voor bepaalde omgevingsomstandigheden, in tegenstelling tot hun ouders. In dergelijke gevallen kunnen deze hybriden overleven als een nieuwe soort, waardoor de speciatie wordt versterkt. Het proces van planthybridisatie kan worden verdeeld in verschillende categorieën, waaronder intervariëteit, intra-variëteit, interspecifieke en intergenerische hybridisatie.

Wat is Inbreeding?

Inbreeding wordt gedefinieerd als de productie van nakomelingen door paring van ouders die genetisch zeer nauw verwant zijn of nauwe familieleden. Inbreeding vertaalt meestal niet de totale allele frequentie. Het kan echter het aantal homozygote genotypen verhogen, wat in t urn de verschijning van zeldzame recessieve allelen verbetert. Inbreeding wordt meestal gedaan voor dieren zoals koeien, honden, paarden, enz. Om hun specifieke genen naar de volgende generaties door te geven. Er is echter een mogelijkheid om bepaalde ongewenste eigenschappen van ouders door te geven aan nakomelingen die genetische stoornissen kunnen veroorzaken.

Wat is het verschil tussen Hybridisatie en Inbreeding?

• Hybridisatie is het proces van het kruisen van genetisch verschillende individuen om nakomelingen te produceren, terwijl inbreeding de kruising is van twee nauw verwante ouders (nauwe familieleden) die zeer vergelijkbare allelen delen.

• Hybridisatie resulteert in het produceren van nakomelingen met heel verschillende allelen van hun ouders, terwijl inbreeding nakomelingen produceert met zeer gelijkwaardige allelpatronen aan hun ouders.

• Bij de hybridisatie zijn er twee verschillende soorten betrokken, terwijl bij ouders de ouders tot dezelfde soort behoren.

• Hybridisatie verbetert de heterozygote allelen, terwijl inbreeding de hoeveelheid homozygote allelen verbetert.

• Inbreeding omvat een levend levend dier, terwijl hybridisatie deel uitmaakt van dieren of planten.

• Overdracht van bepaalde ongewenste eigenschappen van ouders tot nakomelingen kan gecontroleerd worden tijdens hybridisatie, maar dit is onmogelijk bij inbraak.

• Inheem is meer kans om genetische afwijkingen te veroorzaken, in tegenstelling tot hybridisatie.