Verschil tussen HTTP 1. 0 en 1. 1 Verschil tussen
HTTP 1. 0 vs 1. 1
Als gebruiker van internet moet u het gebruik van HTTP tegengekomen zijn. Dit is een van de meest gelezen letters, vooral voor de miljoenen pagina's die momenteel online worden beheerd. Het is juist dit punt waarover hier gediscussieerd wordt. Blijkbaar, als u iets over HTTP weet, zijn er twee versies, 1. 0 en 1. 1. Wat betekenen de twee versies precies? Hieronder volgt een stapsgewijze beoordeling van HTTP 1. 0 en Http 1. 1.
De term HTTP verwijst naar Hyper Text Transfer Protocol. Dit fungeert als zowel het client- als het serverprotocol waarvan bepaalt hoe berichten binnen het wereldwijde web worden verzonden en geformatteerd. HTTP 1. 0 werd begin 1996 geïntroduceerd toen er bedrijven opkwamen die online gingen voor zaken. De populariteit van het gebruik van HTTP is toegenomen, terwijl meer dan 75% van het verkeer op het internet er uitsluitend op is aangewezen.
HTTP 1. 0 kon maximaal 16 statuscodes definiëren die een gereserveerd nummer was. De belangrijkste beperking van het gebruik van de 16 statuscodes was dat er slechte rapportage van de resolutie was die werd opgemerkt en dat er daarom de noodzaak was om met de HTTP 1 te komen. 1. HTTP 1. 1 kwam met 24 statuscodes die in staat waren om de eerdere beperkingen waarmee HTTP 1. 1 te maken kreeg. Foutrapportage werd sneller uitgevoerd en er was een gemakkelijke detectie van fouten toen ze zich voordeden.
Een ander pluspunt dat kwam met het gebruik van de HTTP 1. 1 was de waarschuwingskop die de mogelijkheid had om meerdere aantallen secundaire statusmeldingen uit te voeren. Het belangrijkste doel van de secundaire statusindicaties in HTTP 1. 1 was om de ontvanger van een probleem op de hoogte te stellen wanneer een succesvol verzoek werd gedaan. De waarschuwingsverzoeken die zijn ingesteld in HTTP1. 1 kan in twee klassen worden verdeeld. De klassen waren gebaseerd op het eerste cijfer dat op de driecijferige code werd gepresenteerd. In een klasse was er een verwijdering van de waarschuwing na succesvolle validatie van de code in de cache. De tweede klasse was er een die werd behouden en deze wordt geleverd met een opnieuw bevestigde invoer van de cache.
Bij gebruik van HTTP 1. 0 wordt alleen rekening gehouden met de basisverificatie, met het oog op een uitdaging van gebruikersnamen en wachtwoorden die niet-versleuteld worden gebruikt. Dit, zoals je terecht zou veronderstellen, brengt de risicofactor naar voren om op gesnuffeld te worden. HTTP 1. 0 heeft ook geen afhankelijkheden en dus kan de informatie verzameld door de activiteit van snooping later in de toekomst worden gebruikt. De komst van HTTP 1. 1 heeft het probleem verholpen en biedt Digest Access-verificatie. Dit is een weerspiegeling van basisverificatie en maakt het voor servers mogelijk om een eenmalige waarde te gebruiken die snooping in feite behoorlijk moeilijk maakt. Er wordt een controlesom van het wachtwoord, de gebruikersnaam en de eenmalige waarde gemaakt en deze zijn allemaal gecodeerd.U kunt er dus zeker van zijn dat er geen snuffelen mogelijk is bij het gebruik van HTTP 1. 1.
Voor HTTP 1. 0-ontwerp was een nieuwe TCP-verbinding nodig voor elk verzoek dat via dit ontwerp werd gedaan. Dit veroorzaakte een uitdaging omdat er bij elk verzoek de kosten en tijd waren voor het opzetten van een nieuwe TCP-verbinding, waardoor de verbinding erg traag verliep. Om te gaan met deze HTTP1. 1 kwam met het gebruik van permanente verbindingen en ook het gebruik van pijplijnverzoeken om aan de blijvende verbindingen te werken.
Samenvatting
HTTP betekent Hyper Text Transfer Protocol
HTTP 1. 1 over het algemeen een upgrade van de beperkingen van HTTP 1. 0
HTTP 1. 0 kan 16 statuscodes
HTTP 1. 1 definiëren 24 statuscodes
HTTP 1. 1 heeft een waarschuwingskop die in staat is om veel secundaire statuswaarschuwingen
HTTP 1. 0 verificatie onveilig te maken omdat deze niet is gecodeerd
HTTP 1. 1 veilig omdat het een checksum van gebruikersnaam gebruikt, wachtwoord en een tijdswaarde.
