Verschil tussen genuitdrukking in prokaryoten en eukaryoten: genuitdrukking in prokaryoten tegen eukaryoten gen Uitdrukking in genk expressie in prokaryoten en eukaryoten

Genuitdrukking in prokaryoten tegen eukaryoten

Gene expressie is een essentieel proces dat plaatsvindt in zowel prokaryoten als eukaryoten. Ondanks het feit dat de resultaten in zowel eukaryoten als prokaryoten hetzelfde zijn, zijn er aanzienlijke verschillen tussen hen. Gene expression wordt in het algemeen besproken en de verschillen tussen de prokaryote en eukaryote processen worden in dit artikel vooral gemarkeerd.

Als de informatie van een gen wordt omgezet in structurele vormen, wordt het bepaalde gen uitgedrukt. Gene expression is een proces dat biologisch belangrijke moleculen maakt, en dit zijn meestal macromoleculen. Genen worden meestal uitgedrukt in de vorm van eiwitten, maar RNA is ook een product van dit proces. Er kan geen levensvorm zijn zonder dat het genexpressieproces plaatsvindt.

Er zijn drie belangrijke stappen in genuitdrukking bekend als de transcriptie, RNA-verwerking en vertaling. De post-vertalingen eiwit modificatie en niet-coderende RNA rijping zijn enkele van de andere processen die betrokken zijn bij genexpressie. In de transcriptiestap wordt de nucleotidesequentie van het gen in de DNA-streng getranscribeerd in RNA nadat de DNA-streng is afgebroken met DNA-helicase-enzym. De nieuw gevormde RNA-streng (het mRNA) wordt gereformeerd door de niet-coderende sequenties te verwijderen en de nucleotidesequentie van het gen naar de ribosomen te nemen. Er zijn specifieke tRNA (transfer RNA) moleculen die de relevante aminozuren herkennen in het cytoplasma. Daarna worden tRNA moleculen gehecht aan de specifieke aminozuren. In elk tRNA-molecuul is er een sequentie van drie nucleotiden. Een ribosoom in het cytoplasma is gehecht aan de mRNA-streng, en het startcodon (de promotor) wordt geïdentificeerd. De tRNA-moleculen met de overeenkomstige nucleotiden voor de mRNA-sequentie worden verplaatst naar de grote subeenheid van het ribosoom. Naarmate de tRNA-moleculen naar het ribosoom komen, wordt het bijbehorende aminozuur gebonden aan het volgende aminozuur in de sequentie door middel van een peptidebinding. Deze peptidebinding blijft door tot het laatste codon bij het ribosoom wordt gelezen. Op basis van de sequentie van aminozuren in de proteïneketen, varieert de vorm en functie voor elk eiwitmolecuul. Deze vorm en functie zijn resultaten van de nucleotidesequentie in het DNA-molecuul.Daarom wordt duidelijk dat verschillende genen verschillende eiwitten met variabele vormen en functies noemen.

Wat is het verschil tussen genuitdrukking in prokaryoten en eukaryoten?

• Aangezien prokaryoten geen nucleaire envelop hebben, kunnen de ribosomen het eiwit synthetiseren als de mRNA-streng gevormd wordt. Dit is sterk tegenstrijdig met het eukaryotische proces, waar de mRNA-streng in de cytoplasma moet worden vervoerd om ribosomen daarmee te binden. Bovendien is het aantal hoofdstappen twee in prokaryotische genexpressie, terwijl er drie hoofdtrappen zijn in het eukaryotische proces.

• Er zijn intronsequenties in eukaryotisch DNA, zodat de mRNA-streng deze ook zal hebben. Daarom moet de RNA-splitsing plaatsvinden voordat de mRNA-streng in de kern in eukaryoten wordt gefinaliseerd. Er is echter geen RNA-verwerkingsstap in prokaryoten door het gebrek aan introns in hun genetisch materiaal.

• Mogelijkheid om tegelijkertijd clustergenen uit te drukken (bekend als operonen) is aanwezig in het prokaryotische proces. Echter, slechts één wordt tegelijkertijd uitgedrukt in eukaryoten, en de daaropvolgende mRNA-streng wordt ook na de expressie afgebroken.