Het decennialange conflict tussen Israël en Palestina gaat terug tot de eerste helft van de 20 e eeuw. Al in 1939 adviseerde de verplichte macht Palestina een verenigd en onafhankelijk land te zijn. De uitvoering van zo'n beleidsverklaring werd echter belemmerd en verhinderd door de massale joodse immigratie veroorzaakt door de verschrikkingen van de Holocaust en door de groeiende zionistische oppositie.
De kwestie-Palestina - die onopgelost blijft - is aan de Verenigde Naties verleend. Met de resoluties 181 (II) en 194 (III) van de Algemene Vergadering, waarbij de eerstgenoemden voorzagen in de oprichting van een Palestijns-Arabische staat op basis van scheidingsgrenzen en de laatstgenoemden die opriepen tot de terugkeer van Palestijnse vluchtelingen - de internationale gemeenschap
de facto > erkende het recht op zelfbeschikking van het Palestijnse volk. Toch bezet Israël illegaal 77 procent van het grondgebied van Palestina in de Israëlisch-Arabische oorlog van 1948 - die door de Palestijnen wordt herinnerd als de ' Nakba ' (catastrofe) - en de interne verplaatsing en verdrijving veroorzaakte van 700, 000 Palestijnen. Bovendien annexeerde Israël met de oorlog van 1967 de resterende gebieden en zette zijn agenda voort van gedwongen uitzetting van Palestijnen en roekeloze vernietiging van Palestijnse dorpen en huizen.
Tegenwoordig blijft Israël zijn illegale annexatie van Palestijnse gebieden voortzetten en maakt het onverminderd inbreuk op de fundamentele rechten, waaronder het recht op terugkeer, van het Palestijnse volk. De Israëlisch-Palestijnse kwestie blijft de kern van de internationale agenda, maar geen externe betrokkenheid heeft de tien jaar durende impasse kunnen oplossen noch de meedogenloze schendingen begaan door Israëlische troepen kunnen stoppen.
Hoewel Palestina niet wordt erkend als een onafhankelijk land, blijven Palestijnse politieke partijen zich bezighouden met vreedzame en niet-vreedzame acties om eindelijk onafhankelijkheid te bereiken en de controle over de door Israëlische kolonisten bezette gebieden terug te krijgen. De twee belangrijkste politieke facties van Palestina - beide streven naar onafhankelijkheid maar met heel verschillende middelen - zijn Fatah en Hamas.
Fatah
Volledige naam: "Fatah" is het omgekeerde acroniem van Harakat al-Tahrir al-Filistiniya (Palestijnse bevrijdingsbeweging) - en betekent letterlijk "verovering"
Oprichter: Yasser Arafat
- Fatah werd aan het einde van de jaren vijftig gemaakt om Palestina te bevrijden van de Israëlische bezetting door gewapende en gewelddadige strijd. Hoofdzakelijk gelegen op de Westelijke Jordaanoever, veranderde de gewelddadige aanpak van Fatah geleidelijk in een meer gematigde houding. In de jaren negentig erkende Yasser Arafat de geldigheid van de tweestatenoplossing en ondertekende de Oslo-akkoorden met Israël.
- De Oslo-akkoorden - ondertekend in 1993 - markeerden de eerste officiële wederzijdse erkenning tussen de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO) en de Staat Israël. Met de akkoorden verbonden de twee partijen zich ertoe een vreedzame oplossing te zoeken en het conflict te beëindigen. Hoewel de officiële oprichting van een Palestijnse staat niet officieel was vastgelegd, hebben ze de controle over de belangrijkste Palestijnse steden in Gaza en de Westelijke Jordaanoever overgedragen aan een nieuwe ad interim Palestijnse autoriteit. Toch zijn de Oslo-akkoorden nooit volledig ten uitvoer gelegd en zijn de betrekkingen tussen beide partijen opnieuw verslechterd.
- Fatah's houding tegenover Israël:
Vandaag pleit Fatah voor vreedzaam verzet tegen de bezettingsmacht;
Ondersteunt de tweestatenoplossing; en
wil een Palestijnse staat vestigen in de bezette Gazastroken en de Westelijke Jordaanoever, met Oost-Jeruzalem als hoofdstad.
- Fatah heeft zijn gewelddadige afkomst opgegeven en is nu de belangrijkste aanhanger van geweldloos en vreedzaam verzet tegen de bezetting. Bovendien hebben de aan de Fatah gelieerde al-Aqsa martelaren-brigades Hamas opgeroepen in een militant staakt-het-vuren tegen Israël voor meer dan tien jaar. Maar hoewel de brigades beweren alleen 'vergeldingsaanvallen' uit te voeren, valt niet te ontkennen dat de gewelddadige kant van de partij niet helemaal is verdwenen.
- Hamas
- Volledige naam: "Hamas" is het letterwoord voor Harakat al-Muqawama al-Islamiya (Islamic Resistance Movement) - en betekent letterlijk "verovering"
Oprichter: het begon als de Palestijnse tak van de Moslimbroederschap
Hamas is een extremistische partij die door Israël en de internationale gemeenschap wordt beschouwd als een terroristische organisatie. Het doel van de partij is de oprichting van een islamitische staat en de vernietiging van Israël. Hoewel Hamas recent gematigder is geworden, is het belangrijkste doel en beleid gewapend verzet.
- Hamas 'houding ten opzichte van Israël:
- verwerpt de tweestatenoplossing;
- verwerpt het vredesproces evenals de mogelijkheid om vrede met Israël te bereiken;
voert zelfmoordaanslagen en andere soorten aanvallen uit tegen Israëlische veiligheidstroepen en civliėrs;
streeft naar de vernietiging van Israël; en
- Wil een Palestijnse staat creëren, waaronder de Westelijke Jordaanoever, de Gazastrook, Jeruzalem en Israël.
- De aan Hamas gelieerde Izzedine al-Qassam-brigades behoren tot de dodelijkste brigades in het gebied. Na de Eerste Intifada namen ze de controle over de Gazastrook over en ondanks het feit dat ze sinds 2005 een informeel staakt-het-vuren hebben gepleegd, schieten ze af en toe raketten af en plegen ze vergeldingsaanvallen.
- Huidige situatie
- Fatah is altijd de leidende partij geweest; toch is de steun van Hamas groter geworden - tot het punt dat Fatah tijdens de verkiezingen van 2006 werd verslagen. Na maanden van onrust en interne instabiliteit, hebben de twee partijen een overeenkomst gevonden en Fatah is toegetreden tot de eenheidsregering als junior partner, terwijl Hamas de senior partner werd in maart 2007.
- Toch is maart 2007 het begin van een conflict tussen de twee facties:
Maart 2007: de eenheidsregering aantreedt, maar Hamas weigert aanvallen op Israël te stoppen;
Juni 2007: Hamas neemt de controle over de Gazastrook.Aangezien meer dan 100 worden gedood in de gevechten, heeft president Abbas de noodtoestand uitgeroepen en de eenheidsregering afgewezen;
november 2007: vredesbesprekingen tussen Israël en Palestina worden geleid door de voormalige Amerikaanse president George Bush;
Januari 2008: het conflict in de Gazastroken wordt intensiever en Palestina lijdt aan een tekort aan voedsel, macht, brandstof en water;
- December 2008: met Operation Cast Lead lanceert Israël een brute invasie in de Gazastrook, waarbij meer dan 1000 burgers omkomen;
- Januari 2009: ondanks het einde van zijn ambtstermijn besluit president Abbas aan de macht te blijven totdat er presidents- en parlementsverkiezingen gehouden kunnen worden;
- Midden 2009: Egypte steunt verzoeningsgesprekken tussen de twee groepen;
- Mei 2011: Hamas en Fatah ondertekenen een eenheidsdeal; Abbas (de leider van Fatah) en Khaled Meshaal (de leider van Hamas) ontmoeten elkaar in Caïro om de verzoeningsovereenkomst te ondertekenen;
- Sinds 2011 is de spanning tussen de twee facties opnieuw geïntensiveerd en is er nog geen definitieve en volledige verzoening bereikt. Tegenwoordig is Mahmud Abbas - leider van Fatah - de president van Palestina.
- Verschil tussen Fatah en Hamas
- Fatah en Hamas zijn twee van de belangrijkste Palestijnse partijen. Hoewel beiden streven naar onafhankelijkheid van de bezettende machten, zouden hun beleid en perspectieven niet anders kunnen zijn.
- Fatah is een seculiere, gematigde groep die via de Oslo-akkoorden gebonden is aan de Israëlische belangen, terwijl Hamas een religieuze (voornamelijk soennitische), extremistische groep is die is bestempeld als terroristische organisatie;
Fatah ondersteunt de tweestatenoplossing, evenals de mogelijkheid van verzoening met Israël, terwijl Hamas de tweestatenoplossing verwerpt en voorstanders is van de vernietiging van Israël;
Fatah wil een Palestijnse staat in de bezette Gazastroken en de Westelijke Jordaanoever, met Oost-Jeruzalem als hoofdstad, terwijl Hamas een Palestijnse staat wil die de Westelijke Jordaanoever, de Gazastrook, Jeruzalem en Israël omvat;
Fatah's brigades zijn minder gewelddadig en gebonden aan een informeel staakt-het-vuren-akkoord sinds 2005, terwijl Hamas 'bewapende vleugels gewelddadiger zijn en raketten blijven afvuren tegen Israël ondanks het staakt-het-vuren; en
- Mahmud Abbas - de huidige president van Palestina - is de leider van de Fatah, terwijl Hamas zijn greep op de regering heeft verloren.
- Samenvatting
- De strijd voor onafhankelijkheid en zelfbeschikking van het Palestijnse volk lijkt een eindeloze strijd te zijn tegen de Israëlische bezettingsmacht, die de steun genieten van internationale supermachten zoals de Verenigde Staten. Na decennia van conflicten, misbruik en geweld blijft de patstelling bestaan en wordt de situatie verder bemoeilijkt door interne discrepanties tussen Palestijnse partijen, met name tussen Fatah en Hamas.
- Palestijnse autoriteiten en partijen steunen de strijd voor onafhankelijkheid en pleiten voor de oprichting van een onafhankelijk Palestijns gebied, zoals bepaald in de resoluties 181 (II) en 194 (III) van de Algemene Vergadering. De manieren waarop Fatah en Hamas streven naar onafhankelijkheid en vrijheid van bezetting zijn echter heel verschillend: Fatah is gematigd en niet-gewelddadig terwijl Hamas extremistisch en gewelddadig is;
- Fatah is een politieke partij met gelieerde milities terwijl Hamas wordt beschouwd als een terroristische organisatie;
Fatah's brigades voeren (naar verluidt) vergeldingsaanvallen uit terwijl Hamas 'gewapende vleugels raketten blijven afvuren tegen Israël;
Fatah is seculier terwijl Hamas religieus is - in de eerste plaats soennieten;
Fatah steunt de tweestatenoplossing en wil een staat Palestina met kapitaal in Oost-Jeruzalem, terwijl Hamas Israël wil opnemen in een Palestijnse staat;
- Fatah tekende de (mislukte) Oslo-akkoorden en bevordert diplomatieke banden en relaties met Israël, terwijl Hamas vredesbesprekingen en compromissen afwijst; en
- Fatah werd gemaakt in de jaren 1950, terwijl Hamas in 1987.
- Fatah was altijd al de leidende partij in Palestina, maar Hamas won de verkiezingen van 2006 en in 2007 creëerden de twee groepen een gezamenlijke eenheidsregering. Interne conflicten tussen de twee facties leidden echter tot de zogenaamde Palestijnse Burgeroorlog. Tegenwoordig is de president van Palestina Mahmud Abbas, leider van Fatah.
-
