Verschil tussen tijdperk en schijn Verschil tussen

Era versus Fue

Spaans is een romantaal die is geëvolueerd uit de verschillende dialecten van het Iberisch schiereiland. Het verspreidde zich naar andere delen van de wereld door de uitbreiding van het Spaanse rijk. Het is een verbogen taal met een systeem met twee geslachten.

De werkwoorden in de Spaanse taal zijn gemarkeerd voor tijd, aspect, stemming, persoon en aantal. Ze eindigen ofwel in -ar (eerste conjugatie), -er (tweede conjugatie) en -ir (derde conjugatie). Ze hebben zeven tijden, namelijk; tegenwoordige tijd, onvoltooid tegenwoordige tijd, onvoltooid verleden tijd, toekomende tijd, voorwaardelijke tijd, onvoltooid verleden tijd en onvolmaakte tijd.

Preteriet gespannen en onvolmaakte tijden zijn twee verleden tijd vormen van werkwoorden. Preteriet gespannen wordt gebruikt voor enkele gebeurtenissen die in het verleden in een bepaalde hoeveelheid tijd hebben plaatsgevonden. Het wordt gebruikt bij het vertellen van individuele gebeurtenissen en om elk begin en einde van een actie te markeren.

De onvolmaakte tijd wordt gebruikt voor gebeurtenissen of acties die constant plaatsvinden en voor die dingen die de weg banen voor andere acties. Het wordt ook gebruikt om een ​​gebeurtenis of persoon in het verleden en zijn emotionele en mentale toestand in die tijd te beschrijven.

Laten we de casus van het Spaanse werkwoord "ser" nemen, wat "to be" betekent in het Engels. Het wordt bijvoorbeeld gebruikt om te relateren aan de essentie, de oorsprong en de fysieke beschrijving van dingen en gebeurtenissen die hebben plaatsgevonden. De eerste persoon die indicatief onvoltooid verleden tijd is, is 'tijdperk'. "

" Tijdperk "wordt gebruikt om te beschrijven hoe dingen of personen waren. Het is net zoiets als praten over een tijdlijn, en het wordt gebruikt om de eerste persoon (yo) en derde persoon (el, ella, ello) te dienen. Het wordt grofweg vertaald als: "Ik / hij / zij / het was. “

Hier is nog een voorbeeld: "Yo era muy activo. "Ik was heel actief.

De derde persoon die de preterietijd van het werkwoord "ser" aangeeft is "fue. "" Fue "wordt gebruikt bij het vertellen van een gebeurtenis die in het verleden is gebeurd en hoe dit is gebeurd. Het is dat bepaalde punt in de tijd dat de actie plaatsvond, en het wordt alleen gebruikt in de derde persoon enkelvoudsvorm. Het is het gebruikte werkwoord bij het aangeven van iets dat permanent is of een gebeurtenis die niet kan worden gewijzigd. Grofweg vertaald betekent "fue" "hij / zij / het was. "

Hier is nog een voorbeeld:" Fue amor a primera vista. " Het was liefde op het eerste gezicht.

Het onderscheid tussen 'era' en 'fue' kan verwarrend zijn omdat Spaanse werkwoorden niet alleen verschillende tijden hebben, ze geven niet alleen de actie aan maar bevatten ook andere informatie over wanneer het gebeurde en wie het heeft laten gebeuren.

Samenvatting:

1. 'Era' is de onvolmaakte tijd van het Spaanse werkwoord 'ser', terwijl 'fue' de tijd van de tijd is.

2. 'Era' wordt gebruikt om te beschrijven hoe dingen waren of hoe een persoon was, terwijl 'fue' wordt gebruikt om een ​​gebeurtenis te vertellen die in het verleden is gebeurd en hoe dit is gebeurd.

3. 'Era' wordt gebruikt om de eerste persoon en derde persoon te dienen, terwijl 'fue' wordt gebruikt om alleen de derde persoon enkelvoud te dienen.

4. "Tijdperk" wordt vertaald als "Ik / hij / zij / het was vroeger" terwijl "vuur" is vertaald als "hij / zij / het was. “