Verschil tussen codering en decodering? Verschil tussen
Om dit te verklaren, moet de schrijver informatie uit onderzoek en denken halen en de verschillen en betekenissen via deze tekst communiceren.
De schrijver moet het bericht coderen.
Om deze tekst te begrijpen, heeft de schrijver veronderstellingen gemaakt dat de lezers een digitaal formaat kunnen gebruiken om de tekst te lezen en te interpreteren.
De lezer moet het bericht decoderen .
Dit is het verschil tussen codering en decodering in de eenvoudigste vorm.
Coderen
In elk communicatieproces, van mens op mens, van mens op computer, of van computer tot computer, wordt elk bericht dat moet worden verzonden, door de afzender verpakt en gecodeerd in een leesbare indeling door de ontvanger.
Mogelijk is een van de eerste vormen van codering die we kennen, hiërogliefen; de oude Egyptische schrijven met behulp van foto's, in plaats van alfabetische woorden die we gemakkelijk zouden begrijpen.
Deze zorgvuldig getekende symbolen waren geweldig voor het versieren van de muren van tempels, maar voor het uitvoeren van dagelijkse zaken was er nog een ander script, bekend als hiëratisch. Dit was een handschrift waarin de afbeeldingstekens werden afgekort tot het punt van abstractie. [i]
Het voorbeeld met hiërogliefen laat zien dat duizenden jaren later de gecodeerde boodschap niet gemakkelijk door de lezers kon worden gedecodeerd, maar de moderne mens is misschien niet de beoogde lezer.
Een meer recent voorbeeld van elementaire codering is Morsecode .
Morsecode, uitgevonden in 1836, was een communicatiemethode waarbij een telegraafapparaat werd gebruikt dat pulsen uitzond langs elektrische stromen.
De pulsen waren opgebouwd uit een patroon met stippen en streepjes, wat een manier was om het alfabet te coderen om de letter te gebruiken, om een bericht voor verzending te vormen.
Wellicht vertrouwder voor de generatie van vandaag, zal codering in computergebruik zijn.
- Tekencodering
Als alle inhoud online is geschreven, moet de tekencodering worden opgegeven, zodat het bericht duidelijk wordt weergegeven met de juiste tekens. Tekens worden opgeslagen als bytes.
Alleen al omdat iemand inhoud schrijft, betekent dat niet per se dat het eenmaal correct wordt weergegeven, tenzij de codering is opgegeven.
De meest gangbare praktijk is om de UTF-8-codering te volgen:
Een teken in UTF8 kan van 1 tot 4 bytes lang zijn. UTF-8 kan elk teken in de Unicode-standaard vertegenwoordigen. UTF-8 is achterwaarts compatibel met ASCII. UTF-8 is de codering van voorkeur voor e-mail en webpagina's. [ii]
- Analoog-naar-digitaal
Analog-to-digital codering verwijst naar het proces van het vertalen van analoge gegevens naar digitale indelingen, zoals video, audio of afbeeldingen.
Verouderde communicatiemethoden analoog gebruikt, die leden aan verschillende interferenties en kwaliteitsbelemmeringen.De opkomst van digitale communicatie loste deze problemen op om een robuuste manier van communicatie van hoge kwaliteit te leveren.
Er zijn vier verschillende technieken voor analoge / digitale codering, afhankelijk van het dataconversietype:
- Analoge gegevens naar analoge signalen
- Analoge gegevens naar digitale signalen
- Digitale gegevens naar analoge signalen
- Digitale gegevens naar digitale signalen
Merk ten slotte op dat codering niet hetzelfde concept is als codering, wat een afzonderlijk proces is dat wordt gebruikt om de inhoud van het bericht te verbergen.
Decoderen
Weten met welke codering het eenvoudig is om Decodering te begrijpen, wat eenvoudigweg het omgekeerde proces is.
In plaats van het bericht te verpakken in een indeling die moet worden verzonden, wordt het bericht ontvangen en vindt het decoderingsproces plaats om de gegevens uit het berichtformaat te extraheren.
Met behulp van het coderingsvoorbeeld van hiërogliefen nam het decoderingsproces jaren van inspanning van de mens om te ontcijferen en te begrijpen, hoewel tot op heden niet alle hiërogliefen volledig zijn gedecodeerd in een begrijpelijk formaat.
Als Morse-code het bericht ontvangt, moeten ze het codepatroon kennen om het te vertalen naar een duidelijk bericht, waardoor het bericht kan worden gedecodeerd.
Bij decodering van tekens wordt de boodschap correct weergegeven als de UTF-8-codering is opgegeven voor de inhoud. Als een ander coderingsformaat wordt gebruikt en niet door het doel wordt ondersteund of begrepen, geeft het decoderingsproces onbedoelde resultaten weer.
In wezen is elk proces dat analyse en interpretatie vereist, of het nu verbaal of non-verbaal is, een decoderingsproces.
Samenvatting
Alle communicatieprocessen delen drie basiselementen: de bron (afzender), een verzendmedium (berichtkanaal) en het doel (ontvanger).
Let op: een medium voor het verzenden van berichten kan draadloos zijn, radio, persoon, licht of geluid, om er maar een paar te noemen.
De bron verpakt het bericht door codering van een abstract idee of een ongeformatteerd bericht en transformeert het in een indeling die langs het berichtkanaal naar het doel kan worden verzonden.
De ontvanger decodeert het bericht zodat het begrepen wordt voordat verdere actie kan plaatsvinden.
