Verschil tussen effectieve nucleaire lasten en nucleaire lasten Effectieve nucleaire lasten tegen nucleaire ladingsatomen zijn voornamelijk samengesteld uit de effectieve nucleaire lasten en nucleaire lasten

Effectieve Nucleaire Charge tegen Nucleaire Charge

Atomen bestaan ​​voornamelijk uit protonen, neutronen en elektronen. Kern van het atoom bevat protonen en neutronen. En er zijn elektronen rond de kern in orbitals. Atoomgetal van een element is het aantal protonen dat het in de kern heeft. Het symbool voor het aanduiden van het atoomgetal is Z. Wanneer het atoom neutraal is, heeft het hetzelfde aantal elektronen als protonen. Zo is atoomgetal gelijk aan het aantal elektronen in dit geval.

Wat is Nucleair Charge?

In een kern van een atoom zijn voornamelijk twee sub atoomdeeltjes, neutronen en protonen. Neutronen hebben geen elektrische lading. Maar elk proton heeft een positieve lading. Als er alleen protonen in de kernen zijn, zal de afstoting tussen die hoger zijn (zoals ladingen elkaar afstoten). Daarom is de aanwezigheid van neutronen belangrijk om de protonen samen in de kernen te binden. De totale positieve lading van alle protonen in een kern van een atoom is bekend als de nucleaire lading. Aangezien het aantal protonen in een atoom gelijk is aan het atoomgetal, is nucleaire lading ook gelijk aan het atoomgetal van het element. Daarom is de nucleaire lading uniek voor een element. En we kunnen zien hoe de nucleaire ladingen door de periodes en groepen van de periodieke tabel veranderen. De nucleaire last stijgt van links naar rechts door een periode en verlaagt ook een groep. Nucleaire lading is belangrijk voor een atoom, omdat het de elektrostatische kracht is die de orbitale elektronen aantrekt en bindt aan de kern. Aangezien de elektronen negatief geladen zijn, worden ze aangetrokken door de positieve nucleaire ladingen.

Wat is een effectieve nucleaire last?

Elektronen in een atoom zijn in verschillende orbitalen geregeld. Binnen een hoofdbaan zijn er andere suborbitals. Voor elke sub-orbitaal worden twee elektronen gevuld. De elektronen in de laatste orbitaal staan ​​bekend als valence-elektronen, en zij liggen verder van de kern. Aangezien elektronen negatief geladen zijn, bestaat er in een atoom electronische afstoting tussen hen. En ook is er elektrostatische aantrekking tussen de protonen in de kernen en de orbitale elektronen. De nucleaire lading heeft echter geen invloed op alle elektronen. De elektronen in de valence shells voelen het minimale nucleaire lading effect. Dit komt doordat de elektronen tussen de kern en de buitenste schillen tussen de kernladingen ingrijpen en afschermen. Effectieve nucleaire lading is de kernlading die wordt ervaren door de buitenste schaalelektronen. En deze waarde is lager dan de werkelijke nucleaire lading. Fluor heeft bijvoorbeeld negen elektronen en negen protonen.Zijn kernlading is +9. Echter, de effectieve nucleaire lading is +7, vanwege de afscherming door twee elektronen. Effectieve nucleaire ladingen van een atoom kunnen worden berekend aan de hand van de volgende formule.

Effectieve nucleaire lading = atoomgetal- aantal nonvalence-elektronen

Wat is het verschil tussen nucleaire lading en effectieve nucleaire lading? • Kernlading is de totale positieve lading van alle protonen in een kern van een atoom. Effectieve nucleaire lading is de kernlading die wordt ervaren door de buitenste schaalelektronen. • Effectieve kernlading is lager dan de waarde van nucleaire lading. (Soms kan het gelijk zijn)