Verschil tussen EEPROM en Flash Verschil tussen

EEPROM versus Flash

Flash is een zeer populaire term als het gaat om opslagmedia, omdat deze wordt gebruikt door draagbare apparaten zoals telefoons, tablets en mediaspelers. Flash is eigenlijk een nakomeling van EEPROM, wat staat voor Electrically Erasable Programmable Read-Only Memory. Het belangrijkste verschil tussen EEPROM en Flash is het type logische poorten dat ze gebruiken. Terwijl EEPROM de snellere NOR gebruikt (een combinatie van Not en OR), gebruikt Flash het langzamere NAND (Not en AND) type. Het NOR-type is een stuk sneller dan het NAND-type, maar er is de kwestie van de betaalbaarheid, aangezien de eerstgenoemde aanzienlijk duurder is dan het NAND-type.

Een ander voordeel van EEPROM via Flash is hoe u de opgeslagen gegevens kunt openen en wissen. EEPROM kan de gegevens bytesgewijs of byte tegelijk openen en wissen. Ter vergelijking: Flash kan dit alleen bloksgewijs doen. Om het geheel te vereenvoudigen, zijn individuele bytes gegroepeerd in een kleiner aantal blokken, die duizenden bytes in elk blok kunnen hebben. Dit is een beetje problematisch als u slechts één byte tegelijk wilt lezen of schrijven; dat is wat typisch nodig is bij het uitvoeren van de code van een programma. Dit is een reden waarom Flash niet kan worden gebruikt in elektronische circuits die byte-wise toegang tot gegevens vereisen. Gegevens in Flash kunnen ook worden uitgevoerd, maar het moet als een geheel worden gelezen en vooraf in RAM worden geladen.

EEPROM is ontworpen om veel meer te lezen dan het is geschreven. Dit is in lijn met het programmeren voor elektronische schakelingen waarbij u een aantal keren naar de chip schrijft tijdens het testen van het programma. Daarna wordt het voorgoed opgeslagen en kan het alleen worden gelezen als de gegevens nodig zijn. Dit is niet erg geschikt voor opslagmedia waar gegevens routinematig worden geschreven en gelezen.

In standaardgebruik wordt Flash voornamelijk gebruikt om te verwijzen naar opslagmedia en kan variëren van GB tot honderden GB. EEPROM daarentegen is meestal gereserveerd voor permanente codering in elektronische chips. Typische waarden variëren van kilobytes tot een paar megabytes.

Samenvatting:

1. Flash is slechts één type EEPROM

2. Flash gebruikt geheugen van het NAND-type terwijl EEPROM NOR-type

3 gebruikt. Flash kan blokgewijs worden gewist, terwijl EEPROM byteersgewijs kan worden gewist

4. Flash wordt constant herschreven terwijl andere EEPROM's zelden worden herschreven

5. Flash is wanneer grote hoeveelheden nodig zijn terwijl EEPROM wordt gebruikt wanneer slechts kleine hoeveelheden nodig zijn