Verschil tussen Diverticulosis en Diverticulitis Verschil tussen

De menselijke darm is een langdurig orgaan en voor gemak van diagnose is het verdeeld in twee brede secties - de initiële dunne darm gevolgd door de dikke darm of dikke darm.

DEFINITIE:

Divertikels zijn kleine zakjes die naar buiten uitsteken uit de wand van de dikke darm of de dikke darm. Als deze zich ontwikkelen, zou de aangedane persoon lijden aan Diverticulosis. Deze uitstapjes zijn onschadelijk zolang ze vrij blijven van puin of ontsteking. Als deze zakjes ontstoken of geïnfecteerd raken, leidt dit tot een acute medische aandoening die Diverticulitis wordt genoemd en die onmiddellijk moet worden behandeld.

VERSCHIL IN OORZAKEN:

Diverticula ontwikkelen zich meestal wanneer van nature zwakke plekken in de colonwand tijdens de spijsvertering onder druk verdwijnen als er terugkerende of chronische constipatie is, enz. Dit veroorzaakt kleine, marmergrote buidels om door de colonwand te steken. Diverticulitis treedt op wanneer deze goedaardige divertikels scheuren, resulterend in een ontsteking of infectie of beide.

De hoofdoorzaak van diverticulaire aandoeningen is een dieet met weinig vezels. Er zijn veel andere factoren waarvan gedacht wordt dat ze bijdragen aan de oorzaak. Veroudering, obesitas, roken en gebrek aan lichaamsbeweging verhogen de kans op het ontwikkelen van diverticulitis. Een dieet rijk aan dierlijk vet en laag in vezel verhoogt ook het risico op het ontwikkelen van diverticulitis. De reden waarom deze waarschijnlijk leiden tot diverticulosis is dat ze leiden tot constipatie of slechte klaring van feces uit de dikke darm, wat leidt tot verhoogde druk in het kanaal van de dikke darm.

Er zijn verschillende geneesmiddelen geassocieerd met een verhoogd risico op diverticulitis, zoals: steroïden, opiaten en niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen zoals: ibuprofen en naproxen.

VERSCHIL IN SYMPTOMEN:

De meeste mensen met Diverticulosis hebben meestal geen symptomen. Soms klagen we echter over lichte krampen, een opgeblazen gevoel of constipatie. Diverticulosis wordt meestal per ongeluk gedetecteerd wanneer tests worden uitgevoerd voor een andere aandoening. De buikpijn waarvan wordt aangenomen dat deze wordt veroorzaakt door divertikelziekte is meestal te wijten aan naast elkaar bestaande pijnlijke aandoeningen zoals het Prikkelbare Darmsyndroom (IBS). Het komt meestal vaker voor bij geriatrische patiënten.

Diverticulitis, zoals hierboven besproken, ontstaat wanneer de diverticula geïnfecteerd en ontstoken raken. Daarom is het meest voorkomende symptoom buikpijn, meestal aan de linkerkant. Men kan ook koorts, misselijkheid, braken, koude rillingen, krampen en een duidelijke verandering in de stoelgang hebben.

DIAGNOSE:

Beeldvormingstests zoals bariumklysma, CT-scan van de buik, echografie zijn de beste manier om diverticulaire ziekte te detecteren.

BEHANDELING:

Milde diverticulitis kan worden behandeld met rust, veranderingen in het dieet (een vloeibaar dieet krijgt meer voorkeur) en antibiotica.Ernstige of terugkerende diverticulitis kan een operatie vereisen voor het verwijderen van de ontstoken divertikels.

Ongeveer 25% van de mensen met acute diverticulitis ontwikkelt complicaties, waaronder: een abces wanneer pus zich verzamelt in de buidel, een verstopping in de dikke darm of de darm veroorzaakt door littekens of peritonitis i. e. ontsteking van de buikwand door openbarsten van de diverticula, of een abnormale doorgang bekend als een fistel tussen delen van de darm of de darm en blaas.

SAMENVATTING:

De meeste mensen met colon diverticulae zijn zich niet bewust van het gebrek aan dringende symptomen. De conditie van het hebben van colon diverticulae wordt diverticulosis genoemd. Ze worden meestal per ongeluk ontdekt tijdens een imaging-procedure. Soms kunnen deze diverticula's ontstoken of geïnfecteerd raken, wat leidt tot de ontwikkeling van een aandoening die men diverticulitis noemt. Complicaties komen zelden voor. Maar als ze dat doen, zijn ze meestal van ernstige aard. Van een vezelarm dieet wordt aangenomen dat het diverticulaire aandoeningen veroorzaakt. Daarom kan het verhogen van het vezelgehalte in voeding dit helpen voorkomen.