Verschillen tussen cyanobacteriën en groene algen Verschil tussen

Cyanobacteriën zijn genoemd naar het woord 'cyaan' wat een 'turkooisblauwe' kleur betekent. Vandaar dat ze ook wel blauwgroene algen worden genoemd. Cyanobacteriën zijn prokaryotische organismen waarbij groene algen eukaryote organismen zijn. Cyanobacteriën kunnen fotosynthetiseren, wat betekent dat ze het vermogen hebben om hun eigen voedsel te produceren met behulp van zonlicht. Cyanobacteriën in vergelijking met groene algen zijn mogelijk gevaarlijk voor de ecologische omgeving van de waterorganismen. Dit komt omdat ze bepaalde toxines afgeven die schadelijk zijn voor andere planten, insecten, slakken enz. Ze zijn ook giftig voor andere algen die micro-organismen eten die zoöplankton en vis worden genoemd. Groene algen bieden daarentegen een bron van voedsel voor het zoöplankton om te groeien en te bloeien.

Structuur en habitat

Algen zijn kleine eencellige organismen, terwijl cyanobacteriën multi-cellulaire organismen zijn en groter in grootte. Algen die een eukaryoot zijn, hebben binnen elke cel een kern, mitochondriën en een chloroplast. Ze hebben ook een oog waarmee ze lichtbronnen detecteren en identificeren en licht vangen om energie te produceren. Dit proces wordt fotosynthese genoemd. Cyanobacteriën missen een kern en mitochondriën. Ze voeren fotosynthese uit door water als een bron van elektronen te gebruiken en zuurstof te creëren.

Groene algen worden aangetroffen in meren, oceanen en zoetwaterlichamen. Sommige groeien zelfs in de bodem en leven in boomstammen. De totale populatie van groene algen wordt geschat op meer dan 500 geslachten en 8500 soorten. Cyanobacteriën komen bijna overal voor, met inbegrip van aquatische habitats zoals meren, vijvers, terrestrische gebieden zoals zand, kale rotsen en vochtige bodems. Ze bloeien in extreem hoge temperaturen, zo hoog als 60 graden Celsius en ondiepe wateren. De totale soort cyanobacteriën omvat 150 geslachten en ongeveer 2500 soorten over de hele wereld.

Reproductie

Groene algen kunnen zich zowel seksueel als ongeslachtelijk voortplanten. Cyanobacteriën planten zich ongeslachtelijk voort met het proces van binaire splitsing, fragmentatie of sporenproductie. Ze hebben geen flagellen en hebben daarom geen mobiliteit.

Gebruik

Groene algen hebben een voedingswaarde die vergelijkbaar is met de meeste groene planten. Ze zijn een rijke bron van vitamines en mineralen. Ze zijn medisch bewezen als een noodzakelijke voedingssupplement. Ze hebben ook een hoog gehalte aan rijke vetzuren. Ze zijn recent bewezen heilzaam als biologische brandstoffen; ze zijn echter niet commercieel in gebruik genomen vanwege hun economische beschikbaarheid en haalbaarheid.

Cyanobacteriën zijn zowel toxisch als therapeutisch afhankelijk van de subsoort. Ze kunnen bepaalde neurotoxinen of cytotoxinen produceren. Dit kan potentiële schade toebrengen aan de menselijke, aquatische en dierlijke bronnen.De cyanobacteriën produceren een grote hoeveelheid toxine tijdens de zomer als de temperatuur van het meer of de vijver stijgt en dit bevordert de maximale ontwikkeling van deze bacteriën. Bepaalde cyanobacteriën zoals spirulina zijn heilzaam en fungeren als een grote bron van eiwitten, aminozuren, vitamines en antioxidanten. Ze hebben ook een hoge waarde in antivirale therapie, vooral bij herpes en HIV.

Samenvatting

Zowel groene algen als cyanobacteriën zijn geëvolueerd uit algen. Op basis van hun structuur worden ze gedifferentieerd in prokaryocyten (cyanobacteriën) en eukaryocyten (groene algen). Groene algen zijn symbiotisch, wat betekent dat ze korstmos symbiotisch (in harmonie) kunnen produceren met schimmels. Ze zijn een bron van voedsel voor de aquatische micro-organismen, terwijl de cyanobacteriën kunnen bewijzen dat ze nuttig of schadelijk kunnen zijn op basis van de ondersoort. Cyanobacteriën zijn blauwgroene bacteriën en kunnen fotosynthese niet uitvoeren zoals groene algen dat kunnen.