Verschil tussen dienstverleningscontract en contract voor dienst
Contract of Service tegen Contract for Service
Contract voor Service en Contract of Service zijn gemeenschappelijke wetvoorwaarden die worden gebruikt om te onderscheiden tussen de aard van de dienst die door een werknemer aan de werkgever wordt geleverd. Terwijl het arbeidscontract betrekking heeft op een persoon die in dienst is, betreft een dienstverlener een persoon die zijn diensten aan zijn klanten verricht. In eerdere tijden was de relatie tussen de dienstverlener en de werkgever in relatie tussen dienstverlener en werkgever de dienst van een dienstverlener en een meester, maar met het concept van dienstverband heeft deze relatie een zeeverandering ondergaan en nu is de dienstverlener een agent terwijl zijn klanten principes zijn. Vandaag werken degenen die voor anderen werken, ofwel werknemers of onafhankelijke aannemers, ook wel zelfstandigen genoemd.
Deze bifurcatie van werknemers heeft op vele gebieden betekenis, zoals welzijn, werkgelegenheid en werknemersvoordelen. Deze classificatie is dus belangrijk in geval van een geschil, oneerlijk ontslag, bladeren, ontslag, enz. Deze acties zijn alleen van toepassing op werknemers die de persoon zijn die onder een dienstverband werkt.
Een contract is een overeenkomst tussen twee partijen die duidelijk de rechten en verplichtingen van beide partijen definieert, juridisch bindend is en wederzijds voordelig is. Daarom is het nodig om het contract duidelijk te definiëren in geval van een geschil.
Mensen die voor dienstverleningscontract werken, hebben in het algemeen geen recht op rechten die er zijn voor mensen die werken onder contract van dienstverlening. Dit zijn mensen die zelfstandige aannemers zijn die hun eigen bedrijf hebben en een vaste adres. Zij hebben controle over hun zaken en zij weten wat er moet gebeuren op welk moment en hoe het werk persoonlijk door anderen moet worden uitgevoerd. Deze mensen kunnen hun dienstverlening aan meer dan één cliënt tegelijkertijd aanbieden, en deze mensen voorzien meestal in hun eigen verzekeringsdekking.
