Verschil tussen consumptiegoederen en industriële goederen Verschil tussen

Consumptiegoederen en industriële goederen

Fysieke producten of goederen zijn ingedeeld in twee afzonderlijke categorieën, consumptiegoederen en industriële goederen. De classificatie of het onderscheid tussen deze twee soorten goederen is noodzakelijk om verschillende efficiënte strategieën te bepalen die nodig zijn om de producten door het marketingsysteem te helpen verplaatsen.

Consumptiegoederen

De goederen die worden gekocht voor huishoudelijk gebruik, persoonlijk gebruik of gezinsgebruik in winkels worden 'consumptiegoederen' genoemd. "De consumenten hebben bepaalde koopgewoonten en op basis van deze gewoonten zijn de consumptiegoederen onderverdeeld in drie verschillende subcategorieën: winkelgoederen, speciale goederen en gemaksgoederen. De consumptiegoederen kunnen ook worden gedifferentieerd of ingedeeld in duurzame en niet-duurzame goederen. Duurzame goederen zijn goederen met een langere levensduur, zoals meubels, enz. Overwegende dat niet-duurzame goederen levensmiddelen, benodigdheden voor school, enz. Bevatten.

Gemaksgoederen- Goederen die de consument met maximaal gemak wil kopen, zijn meestal niet duurzaam, worden in kleine hoeveelheden gekocht, zijn van lage waarde en vaak gekocht worden "gemaksgoederen" zoals melk genoemd, brood, enz. Deze goederen die geplande aankopen zijn, worden "nietgoederen" genoemd, terwijl goederen zoals kranten, snoepjes, enz. die impulsief worden gekocht en niet zijn gepland, "impulsgoederen" worden genoemd. “

Winkelartikelen - De goederen die van hogere waarde zijn en niet vaak worden gekocht na veelvuldig vergelijken en overleg door de consument, worden "winkelartikelen" genoemd, zoals televisies, koelkasten, enz.

Speciale goederen - Goederen die speciaal zijn voor een consument waarvoor hij veel heeft gepland en willen koste wat het kost, worden "speciale goederen" genoemd, zoals kleding van een speciaal merk, een auto van een bepaald merk, sieraden, enz.

Industriële goederen

Goederen die door bedrijven worden gekocht om andere producten te produceren die later worden verkocht, worden "industriële goederen" genoemd. "Deze goederen kunnen direct of indirect worden gebruikt bij de productie van goederen die in de detailhandel worden verkocht. Industriële goederen worden geclassificeerd op basis van hun gebruik in plaats van consumentengedrag. De duurzame goederen worden 'hoofdartikelen' genoemd omdat ze van zeer hoge waarde zijn en niet-duurzame goederen 'onkostennota's' worden genoemd en meestal binnen een jaar worden gebruikt. Ze zijn onderverdeeld in vijf subcategorieën: industriële benodigdheden, installaties, gefabriceerde materialen en onderdelen, accessoires en grondstoffen.

Industriële benodigdheden- Deze omvatten vaak gekochte onkostenitems zoals computerpapier, kantoorbenodigdheden. Gloeilampen die helpen bij de productie van een eindproduct worden industriële benodigdheden genoemd.

Installaties - Kapitaalartikelen die direct worden gebruikt bij het maken van andere goederen worden "installatiegoederen" genoemd, zoals werktuigmachines, transportsystemen, commerciële ovens, enz.

Gefabriceerde onderdelen en materialen- Goederen die worden gebruikt in een eindproduct zonder verwerking zijn genaamd "gefabriceerde onderdelen" zoals batterijen, bougies, enz. gebruikt in auto's. Items die moeten worden verwerkt voordat ze in eindproducten worden gebruikt, worden 'gefabriceerde materialen' genoemd, zoals staal, stoffen voor bekleding, enz.

Accessoireuitrusting- Accessoireuitrusting zijn hoofdartikelen die een kortere levensduur hebben en minder duur zijn dan installaties zoals handgereedschap. bureaumachines, enz.

Samenvatting:

Industriële goederen en consumptiegoederen kunnen niet duidelijk van elkaar worden onderscheiden. De differentiatie hangt af van wat de consument met het product wil doen; dus kunnen goederen die gereed zijn en in definitieve vormen worden verkocht en door de consument worden gekocht om te worden doorverkocht, worden ingedeeld als "consumptiegoederen. "Overwegende dat, als de goederen door een consument voor eigen gebruik worden gekocht om andere producten te produceren, zij" industriële goederen "worden genoemd. “