Verschil tussen klassieke economie en neoklassieke economie: klassiek vs neoclassical economics vergeleken

Anonim

Klassieke economie tegen neoclassieke economie

Klassieke economie en neoklassieke economie zijn beide gedachtenskolen die verschillende benaderingen hebben om economie te definiëren. Klassieke economie werd opgericht door bekende economen waaronder Adam Smith, David Ricardo en John Stuart Mill. De neoclassieke economie zou volgens de auteurs en geleerden zoals William Stanley Jevons, Carl Menger en Leon Walras worden ontwikkeld. De twee scholen van gedachten zijn heel anders dan de andere, omdat de klassieke economie historisch is ontwikkeld en de neo-klassieke economie omvat de soorten economische principes en concepten die vandaag worden gevolgd en aanvaard. In het volgende artikel wordt een duidelijk overzicht gegeven van wat elke gedachtegang is en hoe ze van elkaar verschillen.

Klassieke economie

Klassieke economische theorie is het geloof dat een zelfregulerende economie het meest efficiënt en effectief is omdat mensen zich aanpassen aan de behoeften van elkaar. Volgens de klassieke economische theorie bestaat er geen overheidsinterventie en zullen de mensen van de economie scherpe middelen op de meest efficiënte wijze toewijzen om aan de behoeften van particulieren en bedrijven te voldoen. De prijzen in een klassieke economie worden bepaald op basis van de grondstoffen die gebruikt worden om te produceren, lonen, elektriciteit en andere uitgaven die een afgewerkt product hebben afgenomen. In de klassieke economie zijn de overheidsuitgaven minimaal, terwijl de uitgaven voor goederen en diensten door het grote publiek en bedrijfsinvesteringen als het belangrijkst zijn om de economische activiteit te stimuleren.

Neoclassical Economics

Neo-klassieke economie zijn de economische theorieën en concepten die in de moderne wereld worden beoefend. Een van de belangrijkste onderliggende principes van de neo-klassieke economie is dat de prijzen worden bepaald door de krachten van vraag en aanbod. Er zijn drie fundamentele aannames die neo klassieke economie regelen. Neo-klassieke economie veronderstelt dat individuen rationeel zijn doordat ze optreden op een manier die het beste persoonlijke voordeel brengt; Individuen hebben een beperkt inkomen en streven ernaar om het nut te vergroten en organisaties hebben beperkingen ten aanzien van kosten en gebruik daarom de beschikbare middelen om de winst te maximaliseren. Ten slotte gaat de neo-klassieke economie ervan uit dat individuen onafhankelijk van elkaar werken en volledige toegang hebben tot de informatie die nodig is voor de besluitvorming.Ondanks de acceptabiliteit in de moderne wereld heeft de klassieke economie van de neo kritiek uitgenodigd. Sommige kritieken vragen of neo-klassieke economie een ware vertegenwoordiging van de realiteit is.

Klassieke vs Neoclassical Economics

Neo-klassieke economie en klassieke economie zijn twee zeer onderscheiden daden die de economische concepten heel anders bepalen. Klassieke economie werd gebruikt in de 18e en 19de eeuw, en de neo-klassieke economie, die tot de vroege 20ste eeuw is ontwikkeld, wordt tot vandaag gevolgd.

De klassieke economie gelooft in een zelfregulerende economie zonder overheidsinterventie, met de verwachting dat middelen op de meest efficiënte wijze gebruikt worden om de behoeften van individuen tegemoet te komen. Neo-klassieke economie werkt met de onderliggende theorie dat individuen ernaar zullen streven om het nut te optimaliseren en het bedrijfsleven zal de winst maximaliseren op een markt waar personen rationele wezens zijn die volledige toegang hebben tot alle informatie.

Samenvatting:

• Neo-klassieke economie en klassieke economie zijn twee zeer onderscheiden daden die de economische concepten heel anders bepalen.

• Klassieke economische theorie is het geloof dat een zelfregulerende economie het meest efficiënt en effectief is omdat mensen zich aanpassen aan de behoeften van elkaar.

• Neo-klassieke economie werkt met de onderliggende theorie dat individuen ernaar zullen streven om het nut te optimaliseren en het bedrijfsleven zal de winst op een markt optimaliseren waar individuen rationele wezens zijn die volledige toegang hebben tot alle informatie.