Verschil tussen atoomstructuur en kristalstructuur

Atoomstructuur versus kristalstructuur

In dit artikel ligt de nadruk op de interne opstelling van een atoom en een kristal. Wat we van buiten zien zien is een gevolg van de interne ordening van atomen of moleculen. Soms kan de externe weergave verschillen van de interne structuur; maar ze zijn niet helemaal onafhankelijk van elkaar.

Atoomstructuur

Atomen zijn de kleine bouwstenen van alle bestaande stoffen. Ze zijn zo klein dat we niet eens met ons blote oog kunnen observeren. Normaal gesproken zijn atomen in het Angstrom bereik. Met de ontdekking van subatomische deeltjes was de volgende vraag voor wetenschappers om te vinden hoe ze in een atoom worden geregeld. In 1904 presenteerde Thompson het pruimpuddingmodel om de atoomstructuur te verklaren. Dit zegt dat elektronen verspreid zijn in een bol waar ook positieve ladingen verspreid zijn om de negatieve ladingen te neutraliseren. De verspreiding van elektronen is als het verstrooien van pruimen in een pudding, vandaar de naam "pruimpuddingmodel". Later heeft Ernest Rutherford een experiment gedaan dat leidde tot het vinden van nauwkeuriger details over de atoomstructuur. Zij ontslagen alfa-deeltjes in een dunne gouden folie en ontdekten de volgende gegevens.

• De meeste alfa deeltjes passeerden de gouden folie.

• Weinig van de deeltjes werden afgebogen.

• Sommige van de alfa deeltjes stoten strak terug.

Deze observaties hebben hen geholpen om tot de volgende conclusies te komen.

• Alfa deeltjes zijn positief geladen. De meeste van hen gingen door de gouden folie door. Er zijn veel vrije ruimtes binnen.

• Sommige werden afgedekt omdat ze bijna nog een positieve lading hadden. Maar het aantal afbuigingen is erg laag, wat betekent dat de positieve geladen geconcentreerd zijn in weinig plekken. En deze plaats werd genoemd als de kern.

• Wanneer het alfa-deeltje direct een kern tegenkomt, springt het direct terug.

Met de bovenstaande experiment bevindingen en op basis van vele andere latere experimenten werd de atoomstructuur beschreven. Atoom bestaat uit een kern, die protonen en neutronen heeft. Anders dan neutronen en positrons zijn er andere kleine sub atoomdeeltjes in de kern. En er zijn elektronen rond de kern in orbitals. Het grootste deel van de ruimte in een atoom is leeg. De aantrekkelijke krachten tussen de positief geladen kern (positieve lading als gevolg van protonen) en de negatief geladen elektronen handhaven de vorm van het atoom.

Kristalstructuur

Kristalstructuur is hoe de atomen of moleculen in een kristal worden gerangschikt. Dit heeft een driedimensionale opstelling in de ruimte. Normaal gesproken bestaat er in een kristal een herhalende opstelling van bepaalde atomen of moleculen.Een van de herhalende eenheden van een kristal wordt genoemd als een "eenheidscel. "Door deze herhalende regeling is er een patroon en een lange rangorde in een kristal. De kristalstructuur heeft veel van zijn fysische en chemische eigenschappen bepaald, zoals elektronische bandstructuur, splitsing, doorzichtigheid, enz. Er zijn zeven kristalroostersystemen, die zijn gecategoriseerd op basis van hun vorm. Zij zijn kubieke, tetragonale, orthorhombische, hexagonale, trigonale, triclinische en monoclinische. Volgens de eigenschappen kunnen ook kristallen worden gecategoriseerd als covalente, metallische, ionische en moleculaire kristallen.

Wat is het verschil tussen atoomstructuur en kristalstructuur? • Atoomstructuur geeft een idee van de vorm van een atoom en hoe de sub atoomdeeltjes in een atoom worden geregeld. Kristalstructuur vertelt hoe de atomen of de moleculen in een kristal vaste stof of een vloeistof zijn aangebracht. • De totale atoomstructuur is gebruikelijk voor alle atomen behalve het aantal subatoire deeltjes. Maar er zijn een groot aantal kristalstructuurvariaties.