Verschil tussen hardop en toegestaan ​​ Verschil tussen

De woorden 'hardop' en 'toegestaan' worden op dezelfde manier uitgesproken, wat de enige overeenkomst tussen de twee is. Ze kwamen oorspronkelijk uit verschillende talen, hun betekenissen zijn niet gerelateerd, ze worden voornamelijk gebruikt als verschillende vormen van spreken, en ze worden anders gespeld. Het zou gemakkelijk moeten zijn om de twee uit elkaar te houden, zelfs in een gesprek.

'Aloud' was oorspronkelijk een Germaans woord. Het was een combinatie van het voorvoegsel a- en het woord 'luid'. In veel moderne Engelse woorden betekent het a-prefix 'niet'. In het Midden-Engels had a- echter twee totaal verschillende doeleinden: het maakte het bijgevoegde woord intenser en het kon ook 'uit' betekenen. 'Aloud' heeft beide betekenissen. Met de laatste betekenis betekent 'hardop' letterlijk 'hardop', hoewel er enkele verschillen zijn in de manier waarop de frases worden gebruikt.

'Luid' kan een van twee dingen betekenen. Ten eerste kan het betekenen dat iets een hoog volume heeft. Ten tweede betekent het 'geluid', dus alles wat een geluid maakt, zou luid zijn.

'Hardop' is een combinatie van al die afzonderlijke delen op verschillende manieren. Ten eerste betekent het iets dat hoorbaar is, in tegenstelling tot iets dat normaal gesproken stil is. Ten tweede betekent het iets dat een hoog volume heeft wanneer het een laag volume zou moeten hebben.

Het is meestal een bijwoord, maar het kan ook als bijvoeglijk naamwoord worden gebruikt.

'Toegestaan' is de verleden tijd van het werkwoord 'toestaan', dat van het Latijn kwam via het Frans. Het oorspronkelijke woord was 'alloco', of 'I assign'. Dit is ook waar het Engelse woord 'toewijzen' vandaan kwam.

Het woord 'toestaan' betekent iets geven. Het is echter veel passiever dan 'geven', omdat het de implicatie heeft van niet vechten wanneer iemand anders iets neemt in plaats van actief te zorgen dat ze het krijgen.

"In plaats van ze daar vast te houden, liet ik ze met tegenzin toe. "

Het kan ook betekenen erkenning geven of iets als waar accepteren.

'Ik zal uw claim op dat perceel toestaan. "

Dit is vertakt naar een aantal andere betekenissen. Het kan bijvoorbeeld ook betekenen dat er wat ruimte open blijft, vooral bij het plannen.

"Zorg altijd voor de mogelijkheid van mislukking. "

De andere betekenissen variëren op subtiele manieren, maar ze komen allemaal terug op het idee om niet te voorkomen dat iets gebeurt of te erkennen dat er iets zou kunnen gebeuren.

Oorspronkelijk betekent 'toestaan' 'goedkeuren', 'doen' of 'goedkeuren'. Deze betekenissen zijn niet meer in gebruik, maar ze kunnen nog steeds worden gezien in oudere teksten of in hedendaags werk dat oudere talen gebruikt.

'Toegestaan' wordt meestal gebruikt als een werkwoord. Sommige werkwoorden kunnen echter als bijvoeglijke naamwoorden worden gebruikt. Degenen die dat doen zijn vaak de vorm in de verleden tijd, die meestal eindigt in -ed of het onvoltooid deelwoord dat eindigt op -ing.'Toegestaan' is een van deze werkwoorden.

"Er waren een aantal toegestane items die we konden meenemen. "

Dit klinkt echter enigszins onnatuurlijk. Een moedertaalspreker zou het waarschijnlijk op een andere manier uitspreken, zoals 'Er waren een aantal items die we mochten brengen', of in plaats daarvan het woord 'toegestaan' gebruiken.

Samenvattend, 'hardop' betekent iets dat luid is op een moment dat het normaal gesproken stil zou zijn of hardop zou worden uitgesproken als het hoogstwaarschijnlijk stil zou zijn. Het is een bijwoord dat soms als bijvoeglijk naamwoord fungeert. 'Toestaan' is een werkwoord dat betekent dat iemand iets wordt toegestaan, om iemand niet te belemmeren wanneer ze iets proberen te krijgen, of om iets als waar te accepteren. Er zijn een aantal definities met iets andere betekenissen, maar ze vallen allemaal onder een van die categorieën. 'Toegestaan' kan ook als bijvoeglijk naamwoord worden gebruikt, maar vaak niet.